WikiMini

Bezirk Rozwadów

Powiat Rozwadów
Bezirk Rozwadów
powiat
1854–1867
Ilustracja
Państwo

 Cesarstwo Austrii

Kraj związkowy

Królestwo Galicji i Lodomerii

Powiat

cyrkuł rzeszowski

Siedziba

Rozwadów

Data powstania

1854

Data likwidacji

1867

Powierzchnia

6,8 mil²

Populacja (1854)
• liczba ludności


24.027

Języki urzędowe

niemiecki

Szczegółowy podział administracyjny
Plan
Liczba gmin katastralnych (1854)

45 (w tym 2 miasteczka)

brak współrzędnych

Bezirk Rozwadów – dawny powiat (Bezirk) kraju koronnego Królestwo Galicji i Lodomerii, funkcjonujący w latach 1854–1867. Siedzibą starostwa było miasteczko Rozwadów.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Bezirk Rozwadów utworzono w ramach reformy uwłaszczeniowej z okresu Wiosny Ludów (1848–1849), która likwidowała jurysdykcję właściciela ziemskiego nad poddanymi. W Galicji, dominium – jako podstawowa jednostka administracyjna i filar systemu feudalnego straciło rację bytu. Konieczne stało się zatem wprowadzenie nowego systemu administracyjnego, którego zręby powstały w latach 1851–1855. Nowy trójstopniowy podział administracyjny objął 21 cyrkułów (niem. Kreise), 179 małych powiatów (niem. Bezirke) i ponad 6000 gmin (niem. Gemeinde)[1].

Bezirk Rozwadów objął obszar o wielkości 6,8 mil², zamieszkany przez 24.027 ludzi i podzielony na 45 gmin katastralnych, w tym dwa miasteczka (Rozwadów i Radomyśl). Wszedł w skład cyrkułu rzeszowskiego, jako jeden z jego jedenastu powiatów[2]. Na zachodzie, północy i wschodzie Bezirk Rozwadów graniczył z Imperium Rosyjskim i był najdalej na północ wysuniętym powiatem Królestwa Galicji i Lodomerii (punkt ekstremalny znajdował się w Popowicach nad Wisłą).

Po nadaniu Galicji autonomii oraz powołaniu samorządu gminnego i powiatowego w 1865 zlikwidowano cyrkuły (Kreise). Dotychczasowe małe powiaty (Bezirke) w liczbie 179, utrzymały się do 1867 roku, kiedy to w następstwie kolejnej reformy administracyjnej (23 stycznia 1867) zostały zastąpione przez 74 większych powiatów[1][3]. Obszar zniesionego Bezirk Rozwadów wszedł wtedy w całości skład nowego powiatu tarnobrzeskiego[4][5].

Podział administracyjny (1854)

[edytuj | edytuj kod]
Podział administracyjny Bezirk Rozwadów w 1854 roku[2]
Lp. Gmina jednostkowa Powierzchnia Ludność Powiat w 1867 po zniesieniu
1 Rozwadów (m) 365 1749 tarnobrzeski
2 Bąków z Bartnią Łąką 835 166 tarnobrzeski
3 Brandwica i Księże Kolano[6] 157 tarnobrzeski
4 Charzewice z Suchym Borem, Karnatami i Posaniem 4890 767 tarnobrzeski
5 Dąbrowa (Rzeczycka) 1100 166 tarnobrzeski
6 Kępa 145 tarnobrzeski
7 Kochany [7] 131 tarnobrzeski
8 Mużyków 210 92 tarnobrzeski
9 Przyłęk, Agatówka i Pilchów 1110 578 tarnobrzeski
10 Rzeczyca Okrągła 270 233 tarnobrzeski
11 Rzeczyca Długa i Kochany[8] 4725 384 tarnobrzeski
12 Wola Rzeczycka 1005 329 tarnobrzeski
13 Księże Kolano 135 90 tarnobrzeski
14 Jastkowice z Wólką, Paleniami, Kuziorami i Szwedami [9] 1412 tarnobrzeski
15 Turbia 3830 1494 tarnobrzeski
16 Wólka Turebska 417 tarnobrzeski
17 Ostrówek 210 77 tarnobrzeski
18 Żabno 1850 707 tarnobrzeski
19 Zbydniów z Dzierdziówką 2030 634 tarnobrzeski
20 Majdan Zbydniowski 670 354 tarnobrzeski
21 Kotowa Wola 1845 479 tarnobrzeski
22 Zaleszany i Kępie z Berdechowem, Wólką Zaleszańską i Karczmiskami 2805 1047 tarnobrzeski
23 Motycze Nobile (Szlacheckie) 540 184 tarnobrzeski
24 Motycze Spirituale (Poduchowne) 520 198 tarnobrzeski
25 Grębów z Zabrniem i Wydrzą 1640 3607 tarnobrzeski
26 Jamnica z Krawcami[10] i Zatrześnią 1895 443 tarnobrzeski
27 Sokolniki 350 1171 tarnobrzeski
28 Nadbrzezie 350 389 tarnobrzeski
29 Gorzyce z Pączkiem 2300 627 tarnobrzeski
30 Zalesie z Fantazją 153 tarnobrzeski
31 Wrzawy z Czekajem 370 156 tarnobrzeski
32 Brzoza ze Strażnikiem 4880 58 tarnobrzeski
33 Dębina [11] 18 tarnobrzeski
34 Dąbrowa (Wrzawska) z Białkowicami 1645 213 tarnobrzeski
35 Pączek tarnobrzeski
36 Goczałkowice 160 tarnobrzeski
37 Łapiszów z Kępą i Pasternikiem 1040 341 tarnobrzeski
38 Sadowie z Zadolem i Kawęczynem 825 292 tarnobrzeski
39 Pniów, Czekaj i Dąbrówka oraz Antoniów z Zalesiem 4375 1230[12] tarnobrzeski
40 Orzechów 300 152 tarnobrzeski
41 Chwałowice z Grudzą, Łążkiem i Ochodzą 3970 759 tarnobrzeski
42 Witkowice z Ostrówkiem 960 334 tarnobrzeski
43 Popowice 175 50 tarnobrzeski
44 Skowierzyn z Wólką i Górką 3005 887 tarnobrzeski
45 Radomyśl (m) 1755 997 tarnobrzeski

Objaśnienie:

(M) = miasto; (m) = miasteczko

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Krzysztof Ostafin, Podziały administracyjne Galicji 1857 – 1910 [online], ArcGIS StoryMaps, 13 marca 2024 [dostęp 2025-03-10].
  2. a b Allgemeines Landes-Gesetz- und Regierungsblatt für das Kronland Galizien und Lodomerien mit den Herzogthümern Auschwitz und Zator und dem Großherzogthume Krakau. Jahrgang 1854, Lemberg 1855.
  3. Krzysztof Ostafin, Mateusz Troll, Dominik Kaim, Jakub Taczanowski, Problem doboru jednostek odniesienia przestrzennego w integracji danych z drugiej połowy XIX i początku XX w. z terenów Galicji i Śląska Austriackiego, „Studia Geohistorica” (8), 2020, s. 194–212, DOI10.12775/SG.2020.09, ISSN 2300-2875 [dostęp 2025-03-10].
  4. Verordnung des Staatsministeriums vom 23 Jänner 1867 über die Reform des politischen Verwaltung in den Königreich Galizien und Lodomerien mit dem Großherzogtum Krakau und den Herzogtümern Auschwitz und Zator
  5. Polona [online], polona.pl [dostęp 2025-03-10].
  6. Tylko część. Główna część Księżego Kolana stanowiła odrębną gminę (vide nr 13).
  7. Spisano z Rzeczycą Długą.
  8. Kochany stanowiły odrębną gminę (vide nr 7), lecz ich powierzchnia została spisana z Rzeczycą Długą.
  9. Nie podano.
  10. Tylko część. Główna część Krawców weszła w skład Bezirk Tarnobrzeg.
  11. Spisano z Nadbrzeziem.
  12. W tym: 580 w Pniowie, Czekaju i Dąbrówce oraz 650 w Antoniowie z Zalesiem.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]