WikiMini

Bezirk Rożniatów

Powiat Rożniatów
Bezirk Rożniatów
powiat
1854–1867
Ilustracja
Państwo

 Cesarstwo Austrii

Kraj związkowy

Królestwo Galicji i Lodomerii

Powiat

cyrkuł stryjski

Siedziba

Rożniatów

Data powstania

1854

Data likwidacji

1867

Powierzchnia

9,9 mil²

Populacja (1854)
• liczba ludności


19.062

Języki urzędowe

niemiecki

Szczegółowy podział administracyjny
Plan
Liczba gmin katastralnych (1854)

19 (w tym 1 miasteczko)

brak współrzędnych

Bezirk Rożniatów – dawny powiat (Bezirk) kraju koronnego Królestwo Galicji i Lodomerii, funkcjonujący w latach 1854–1867. Siedzibą starostwa było miasteczko Rożniatów.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Bezirk Rożniatów utworzono w ramach reformy uwłaszczeniowej z okresu Wiosny Ludów (1848–1849), która likwidowała jurysdykcję właściciela ziemskiego nad poddanymi. W Galicji, dominium – jako podstawowa jednostka administracyjna i filar systemu feudalnego straciło rację bytu. Konieczne stało się zatem wprowadzenie nowego systemu administracyjnego, którego zręby powstały w latach 1851–1855. Nowy trójstopniowy podział administracyjny objął 21 cyrkułów (niem. Kreise), 179 małych powiatów (niem. Bezirke) i ponad 6000 gmin (niem. Gemeinde)[1].

Bezirk Rożniatów objął obszar o wielkości 9,9 mil², zamieszkany przez 19.062 ludzi i podzielony na 19 gmin katastralnych, w tym jedno miasteczko (Rożniatów). Wszedł w skład cyrkułu stryjskiego, jako jeden z jego dziewięciu powiatów[2]. Był to region górski o bardzo podłużnych i stosunkowo wąskich wymiarach, sięgający na samym południu (przez gminę Perehińsko) po Zalitawię.

Po nadaniu Galicji autonomii oraz powołaniu samorządu gminnego i powiatowego w 1865 zlikwidowano cyrkuły (Kreise). Dotychczasowe małe powiaty (Bezirke) w liczbie 179, utrzymały się do 1867 roku, kiedy to w następstwie kolejnej reformy administracyjnej (23 stycznia 1867) zostały zastąpione przez 74 większych powiatów[1][3]. Obszar zniesionego Bezirk Rożniatów wszedł wtedy w skład nowych powiatów dolińskiego i kałuskiego (vide podział w tabeli poniżej)[4][5]. 1 sierpnia 1878 i 1 stycznia 1888 częściowo zmieniono granice tych powiatów[6][7],

Podział administracyjny (1854)

[edytuj | edytuj kod]
Podział administracyjny Bezirk Rożniatów w 1854 roku[2]
Lp. Gmina jednostkowa Powierzchnia Ludność Powiat w 1867 po zniesieniu
1 Rożniatów (m) 15000 2015 doliński
2 Ceniawa z Demnią 1088 doliński
3 Duba 757 doliński
4 Dubszara 222 doliński
5 Janówka 420 doliński
6 Jasienowiec 646 doliński
7 Kniażowskie 598 doliński
8 Lecówka 573 doliński
9 Olchówka 306 doliński
10 Rypne 513 doliński
11 Rześniate 351 doliński
12 Łuhy z Podsuchem, Pokorylcem i Spasem 6000 1706 doliński
13 Perehińsko i Angełów 63000 3517 doliński
14 Strutyn Wyżny 2000 870 doliński
15 Hołyń 2500 1267 kałuski[8][9]
16 Tużyłów i Kotiatycze 1500 999 kałuski
17 Swaryczów i Monaster 4500 1764 doliński
18 Krechowice 3500 898 doliński
19 Broszniów 1000 523 kałuski[8]

Objaśnienie:

(M) = miasto; (m) = miasteczko

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Krzysztof Ostafin, Podziały administracyjne Galicji 1857 – 1910 [online], ArcGIS StoryMaps, 13 marca 2024 [dostęp 2025-03-10].
  2. a b Allgemeines Landes-Gesetz- und Regierungsblatt für das Kronland Galizien und Lodomerien mit den Herzogthümern Auschwitz und Zator und dem Großherzogthume Krakau. Jahrgang 1854, Lemberg 1855.
  3. Krzysztof Ostafin, Mateusz Troll, Dominik Kaim, Jakub Taczanowski, Problem doboru jednostek odniesienia przestrzennego w integracji danych z drugiej połowy XIX i początku XX w. z terenów Galicji i Śląska Austriackiego, „Studia Geohistorica” (8), 2020, s. 194–212, DOI10.12775/SG.2020.09, ISSN 2300-2875 [dostęp 2025-03-10].
  4. Verordnung des Staatsministeriums vom 23 Jänner 1867 über die Reform des politischen Verwaltung in den Königreich Galizien und Lodomerien mit dem Großherzogtum Krakau und den Herzogtümern Auschwitz und Zator
  5. Polona [online], polona.pl [dostęp 2025-03-10].
  6. Dz. U. Kr. z 1881, cz. 3, nr 18
  7. Dz. U. Kr. z 1887, Nr 53
  8. a b 1 sierpnia 1878 włączono do powiatu dolińskiego.
  9. 1 stycznia 1888 wlączono z powrotem do powiatu kałuskiego.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]