Frei Otto
Frei Otto | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotza | Siegmar, 1925eko maiatzaren 31 |
Herrialdea | Alemania |
Heriotza | Leonberg, 2015eko martxoaren 9a (89 urte) |
Hezkuntza | |
Heziketa | Berlingo Unibertsitate Teknikoa Architectural Association School of Architecture (en) |
Hizkuntzak | alemana ingelesa |
Jarduerak | |
Jarduerak | arkitektoa, unibertsitateko irakaslea, ingeniari zibila eta idazlea |
Lantokia(k) | Munich |
Enplegatzailea(k) | Stuttgarteko Unibertsitatea Berlingo Unibertsitate Teknikoa Washingtongo Unibertsitatea Saint Louisen |
Lan nabarmenak | ikusi
|
Jasotako sariak | ikusi
|
Kidetza | Berlingo Arteen Akademia |
Mugimendua | high-tech architecture (en) |
Zerbitzu militarra | |
Parte hartutako gatazkak | Bigarren Mundu Gerra |
freiotto.com |
Frei Paul Otto (Sigmar, Saxonia, 1925eko maiatzaren 31 – Warmbronn, 2015eko martxoaren 9a) alemaniar arkitektoa izan zen. Haren lanik ezagunena 1972ko Olinpiar Jokoetarako eraiki zen Municheko Olinpiar Estadioko sabaia da[1].
Biografia
Eskultore-familia batean hazi eta hezi zen. 1943an, eskola utzita, Alemaniako aire-armadan sartu zen, eta Bigarren Mundu Gerran parte hartu zuen. Aliatuen gudarosteak preso hartu zuen Chartresen, eta bi urtez hirian etxeak konpontzen eta eraikitzen eduki zuten. Gerra amaituta, Berlingo Unibertsitatean sartu zen. Geroxeago, 1950-1951 urteetan, Estatu Batuetan egon zen ikasketak sakontzen.
Bere obra gehiena egitura arinen eraikuntzan oinarritu zen: karpa, mintz eta teilatu eskegien arkitekturan espezializatu zen. Kableek tiratutako mintzen bidez, eta kargari eusten zioten zutoien laguntzaz, eremu ireki zabalak estaltzea lortu zuen. Horiek dira Ottoren arkitekturaren ezaugarri nagusiak, bere bi obra ezagunenetan agerian geratu zen bezala: Alemaniako pabiloia 1967ko Mundu Erakusketarako, eta Municheko Olinpiar Estadioaren estalkia (1972).
Bere obra guztian, beraz, gainalde leun eta sabelduak eratzen dituzten estalki arinen eta horiei eusten dieten hari eta haga handien egiturak dira nagusi. Ottoren obran Bauhaus eta Nazioarteko Estiloaren eragina sumatzen da, eta baita gerra ondoren sortu zen arkitekto-belaunaldiarena, izadiaren azterketagatik, eta ingeniaritza- eta teknologia-baliabideak arkitekturan aplikatzeko moduagatik.
Beste lan aipagarri batzuk: Suitzako Erakusketa Nazionaleko Elur eta Haitzezko pabiloia (1964, Lausana), eta Mecako Hotela eta Konferentzia Zentroa (1972, Saudi Arabia), Riadeko Tuwaiq Jauregia (1985, Saudi Arabia), Japoniako pabiloia 2000ko Mundu Erakusketarako (2000, Hannover), 24 m-ko pabiloia Leonbergen (2000).
2015. urtean Pritzker saria lortu zuen, hil eta ondoko egunean[1].
Erreferentziak
- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/26 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
- ↑ a b Frei Ottok irabazi du Pritzker saria, hil eta hurrengo egunean Berria.eus
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Frei Otto |
- i
- e
- a
- Ralph Erskine (1983/4)
- Fumihiko Maki / Giancarlo De Carlo (1988)
- Frank Gehry / Jørn Utzon / Denys Lasdun (1992)
- Frei Otto / Aldo van Eyck (1996/7)
- Álvaro Siza Vieira (2001)
- Jean Nouvel (2005)
- David Chipperfield / Peter Eisenman (2010)
- Eduardo Souto de Moura (2013)
- Phyllis Lambert (2016)
- Vladimir Horowitz / Olivier Messiaen / Josef Tal (1982)
- Isaac Stern / Krzysztof Penderecki (1987)
- Yehudi Menuhin / Luciano Berio (1991)
- Zubin Mehta / György Ligeti (1995/6)
- Pierre Boulez / Riccardo Muti (2000)
- Mstislav Rostropovitx / Daniel Barenboim (2004)
- Giya Kancheli / Claudio Abbado (2008)
- Plácido Domingo / Simon Rattle (2012)
- Jessye Norman / Murray Perahia (2015)
- Marc Chagall / Antoni Tàpies (1981)
- Jasper Johns (1986)
- Anselm Kiefer (1990)
- Gerhard Richter (1994/5)
- Louise Bourgeois (2002/3)
- Michelangelo Pistoletto (2006/7)
- Rosemarie Trockel (2011)
- Eduardo Chillida (1984/5)
- Claes Oldenburg (1989)
- Bruce Nauman (1993)
- James Turrell (1998)
- Louise Bourgeois (2002/3)
- Michelangelo Pistoletto (2006/7)
- Olafur Eliasson (2014)
- Datuak: Q64412
- Multimedia: Frei Otto / Q64412