Axona Muharebesi | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Galya Savaşları | |||||||
![]() Axona Muharebesi savaş meydanı | |||||||
| |||||||
Taraflar | |||||||
Roma Cumhuriyeti |
Gallo-Germen kabileler: Bellovaklar (60,000); Suessionlar (50,000); Nerviler (50,000);Morinler (25 000); Atuatukular (19 000); Atrebatlar (15 000); Ambienler (10,000); Caletler (10,000); Veliocasler (10.000), Viromanduler (10.000), Atuatuclar (19.000); Ménapiler (9,000); 40,000'den fazla Germenler (Condrusler, Éburonlar, Caeroesler ve Pémanlar) | ||||||
Komutanlar ve liderler | |||||||
Jül Sezar | Galba | ||||||
Güçler | |||||||
8 Roma lejyonu (Yaklaşık 40000 asker) | Maksimum 306000 savaşçı | ||||||
Kayıplar | |||||||
Çok az | Mühim zayiat |
Axona Muharebesi, (veya Aisne Muharebesi) Mayıs MÖ 57 Roma Galya valisi olan Jül Sezar'ın Belçika Galyası'nda, Suesssionlar kabilesi kralı Galba komutasında bir Galliler-Germenler savaşçılar ordusu ile yaptığı ve Romalıların galip geldiği bir muharebedir. 19. yüzyılda bu muharebe meydanın mevkinin modern Fransa'da Barry-au-Bac adlı bir kasabada bulunduğu ve Sezar'ın kampının da günümüzde bu kasabada bulunan "Mauchamp" adlı bir yerde bulunduğu tespit edilmiştir. Bu muharebede galip gelen Romalılar Suessionların başkenti Noviodunum'u ellerine geçirmişler ve Haziran'da bu muharebede Belgeler kabilelerin başkomutanı olan Suessionlar kabilesi kralı Galba'yı esir almışlardır. Jul Sezar hazırladığı "Galliya Savaşı" hakkında eserinde bu muharebesi Kitap II.7, II.8 ve II.10 bölümlerinde ele almaktadır.[1]
Arka plan
[değiştir | kaynağı değiştir]Bazı Galyalı kabileler, Galyalı-Cermen karışığı olan kabilelerden oluşan ve Romalılara içtenlikle aleyhtar olan Belgalarla ittifak yapmak arayışına başladılar. "Cisalpina Gallia"'da bulunan Jül Sezar bu gelişmelerden ve ortaya çıkması çok muhtemel olan yeni bir Romalı aleyhtarı ittifak oluşmasından Galya'daki konumlanmış Roma lejyonları komutanı olan "Titus Labienus" tarafından devamlı olarak gönderilen raporlarla haberdar olmakta idi. Belgalar kabileleri, Romalıların Galya'nın güneyindeki arazileri ele geçirdikten sonra, Belgalar üzerine harekâta geçeceğinden korkmakta oldukları için, aralarındaki ilişkileri daha da güçlendirmek nedeniyle, karşılıklı rehine alıp vermeye başladılar.
Bazı Galyalı kabileler Roma ordularının kışlık ordugâhlarda kendi arazilerinde bulunmalarına şiddetle aleyhtar olmaları ve Romalıların bu kışlak ordugâhlardan ayrılmalarını istemeleri de onların Belgalarla ittifak yapmaya itmekte idi. Bu hoşnutsuz olan kabileler, Galyalılar arasında en kahraman ve cesur olmakla isim yapmışlardı. Bu kabileler, geçmişte Galyanın tümünü ve Romalıları çok korkutan, Cermen Töton ve Cimbri kabilelerinin Galya'ya yaptıkları istilacı göçlere karşı koyup bu Cermen istilasını durdurtan kabilelerdi. Sezar kitabında eğer Romalılar bu kahraman Galya kabilelerini yenik düşürüp Romalılar idaresi altına alırlarsa tüm Galyalıların Roma gücüne biat etmeye hazır olabileceğini düşünmekte olduğunu bildirmiştir.
Sezar, Galya'ya (muhtemelen Sekuanların başkenti olan Vesontioya) geri geldi. Yanında yeni kurulmuş iki Romalı lejyonu (Lejyon XIII Gemina ve Lejyon XIV Gemina) bulunmaktaydı. Sezar Belçika Galyası'ndaki Belgaların tüm kabilelerinin ittifak edip; bu kabilelerden savaşçı erkekleri toplayarak tek komutan altında birleşik bir Belgalar ordusu kurduklarını öğrendi. Sadece Romalılara komşu olan Remler adli Belga kabilesi Belgaların bu büyük ittifakına katılmamış ve Sezar'a bağlı kalmıştı. Bu birleşik Belgalar ittifakının tek ordusunun komutanlığına Suessionlar kabilesi kralı olan Galba (veya antik Romalı tarihçi Dio Cassius'e göre "Adra") seçilmişti ve bu orduya bazı Germanyalı birlikler de katılmıştı.
Belgalar üzerine yürüyüşe başlayan Sezar 15 gün devamlı yürüyüşle ilerledi. Galyalı müttefiki olan Aeduler savaşçılarını Belgalar arazilerine yakıp yıkma kampanyası yapmak üzere gönderdi. Sezar ve komutası altındaki Romalı ordu kendi müttefiki olan Remler ile diğer Belgalar arasında sınır olan "Axona Nehri (günümüzde Oise Nehri'nin bir kolu olan Aisne Nehri)" kenarında bir Romalı korumalı ordugâhı kurdurdu. Kral Galba komutasındaki Belgalar ordusu da bu mevkiye gelip Romalılar ordugâhı karşısında mevzilendi. Ordugâhının bir kenarında nehir geçmekte olup bu nehir ordugâhı korumakta ve Romalılara nehir sandalları ile diğer Galyalılardan erzak ve iaşe takviyesi sağlamak için yardımcı olmakta idi. Nehrin üzerinde bir köprü bulunmaktaydı ve bu köprü ve köprüden geçiş Quintus Sabinus Titrius ve emri altındaki Romalı subaylar komutasında bulunan 6 kohort tarafından savunulmaktaydı.
Muharebe
[değiştir | kaynağı değiştir]Axona Muharebesi yaz başlarında yapıldı. Muharebe Belgalar ordusunun Romalılar müttefiki Remlere ait olan ve Roma ordugahı yakınlarında bulunan "Bibrac" adlı bir küçük kalesi üzerine yürümeleri ile başladı. Sezar bu kaleyi korumak için Numidyalılar; Giritli okçular ve Balerik Adalı sapanla taş atıcılardan kurulu birliklerini hücuma geçen Belgalar üzerine gönderdi. Belgalar ordugah karşısında ve orayı kuşatan mevzilerinden ayrıldılar; etrafı yakıp yıktılar ve sonra da Romalılar ordugahından 1 km kadar uzakta kendi orduları için gayet büyük bir korunaklı ordugah kurdular.
İki ordu arasında birkaç küçük çarpışma yapıldıktan sonra Sezar Romalılar ile Belgalar arasında bir meydan savaşı yapılmasının uygun olduğunu kabul etti ve Belgalara meydan okudu. Sezar ordusunun önemli kısmını ordugahın kapısı önünde bulunan bir hafif meyilli bir tepelik arazinin sırt kısmına yerleştirdi. Bu tepenin iki yanına iki tane küçük kale mevzii kazdırttı. Bu ordunun sağ tarafı mancınık gibi savaş makineleri ile korunmakta ve sol tarafında nehir bulunmakta idi. Bu orduda (Helvetler ve Sueblere karşı seferlerde kendi yanında savaşan) 6 tane Romalı lejyonu (Lejyon VII Claudia; Lejyon VIII Augusta; Lejyon IX Hispana; Lejyon X Gemina; Lejyon XI Claudia ve Lejyon XII Fulminata) bulunmakta idi. Sezar'ın emri altında bulunan diğer iki lejyon (Lejyon XIII Gemina ve Lejyon XIV Gemina) ihtiyata ayrılmışlardı. Belgalar ordusu komutanı Kral Galba, ordusunu Sezar ordusu karşısında birkaç sıralı saf halinde düzenlemişti. İki ordu arasında bir bataklık arazi bulunmakta idi. Birkaç süvari çarpışmasından sonra Sezar ordusunu geriye ordugaha doğru çekti. Bu geri çekilme ile Belgal'ar ordusunu, (ya Romalıların kenarindan geçebilmek için veya Quintus Titurius Sabinus'un savunduğu nehir köprüsünü ele geçirmek için veya da Remler arazilerine girip Sezar ordugahına iaşe ve erzak tedarikini durdurmak için) Sezar'ın ordusuna hücum etmeye teşvik etti. Bu hücum sırasında Axona Nehri'ni geçmeleri gerekmekteydi.
Sezar o akşam tüm süvari güçleri, Numidyalılar ve okçular ve sapanla taş atıcılar birlikleri ile nehir üzerindeki köprüyü savunan Titurius Sabinus'un kohortlarını takviye için geldi. Burada nehri geçmek için hücuma hazırlanan Belgalar birliklerine bir baskın taarruzu yaptı ve bu birlikleri hemen hemen imha etti.[2]
Bu zayiat sonunda nehir köprüsüne ilerleyemeyen; kaleleri alamayan ve Sazar'a erzak ve iaşe takviyelerini önleyemeyen Belgalar, kendi arazilerine çekilmeye karar verdiler. Geceyarısı çekilmeye başlayan Belgalar Sezar'ın Diviciakos komutasında daha önceden Belgalar arazisine gönderdiği Aedular birliğinin Belgalar kabileler arazilerini talan edip büyük zayiat verdiğini öğrendiler. Sezar bu çekilmenin Belgaların uyguladığı bir aldatmaca olduğunu düşünerek takibe başlamayı gün doğumuna kadar erteledi. Gün doğumunda Romalı süvariler ve Titus Labienus komutasında 3 lejyonu geri çekilen Belgaları takibe gönderdi. Bu birlikler geri çekilmekte olan Belgalara yetişince onlara büyük zayiat verdirdiler.
Sonuç
[değiştir | kaynağı değiştir]Axona Muharebesi önce ciddi savaşma ihtiva etmemekle beraber Belgaların çekilmesi sırasında Romalıların Belgalara büyük zayiat vermesi ile sonuçlanmıştır.[18][19]
Ertesi gün Belgalar kaçmakta iken yakalanıp verdikleri büyük zayiatlardan kendilerini toparlamaya imkân bırakmamak için Sezar Roma ordusu ile Suessionlar arazilerine girip bu kabilenin en büyük kasabası ve kalesi olan Noviodunum (günümüzde Soissons ve Pommiers) üzerine yürüdü. Şehirde bir Belgalar ordusu ve garnizonu bulunmadığını bilerek kaleye bir hücum yaptı. Ama bu hücumda kaleyi eline geçiremedi ve kaleyi kuşatmaya koyuldu. Romalılar bu kuşatma için mancınık tipte kuşatma makinelerini kurmakla uğraşmakta iken, Belgalar ordusu ricatindan kurtulabilen Suessionlar savaşçıları kaleye girip savunmayı takviye ettiler. Fakat Romalıların kuşatma için hazırlıklarını ve çok sayıda kuşatma makinelerini gören Suessionlar kralı (ve yenik Belgalar ordusu komutanı) Galba Romalılara teslim olma teklifi gönderdi. İki oğlunu Romalılara rehine olarak verebileceğini ve silahlarını bırakacaklarını bildirdi. Ama buna karşılık Romalıların Suessionlar savaşçı ve halkının hayatlarını korunmasını kabul etmesini istedi. Sezar, müttefiki Remlerin tavsiyelerine uyarak bu şartları kabul etti.
Bundan sonra Sezar Bellovalar arazilerine girdi ve başkentleri "Bratuspantium (günümüzde tam bilinmemekle beraber büyük olasılıkla Beauvais)" üzerine yürüdü. Bu sefer Roma müttefiki Aedular kabilesi reisi Diviciacos bu kabile halkı için araya girip bu kabilenin halkının genellikle barışçıl olduklarına ama bazı mütaceviz idareciler tarafından kandırılıp Romalılar aleyhine Belgalar ittifakına katıldıklarını beyan edip Sezar'dan bu halkı bağışlamasını istedi. Sezar sadık müttefikinden olan bu tavsiyelere uyarak eğer Bellovaclar teslim olurlarsa onlardan 600 kişi rehine alındıktan sonra halkın hayatlarının bağışlanacağını bildirdi.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Özel
- ^ Jül Sezar (Tür. çev.: Hamit Dereli) (1942) Gallia Savaşı, İstanbul: Maarif Basımevi (Dünya Edebiyatından Tercümeler - Latin Klasikleri) Kitap II Googlebooks
- ^ Sezar... II.10
- Genel
- Jül Sezar (Tür. çev.: Hamit Dereli) (1942) Gallia Savaşı, İstanbul: Maarif Basımevi (Dünya Edebiyatından Tercümeler - Latin Klasikleri) Kitap II.7 II.8 II.10 Googlebooks
- Jül Sezar, Commentarii de Bello Gallico Kitap II.7, II.8, II.10
- Walter, Gérard (İng. çev:Emma Craufurd) (1952) Caesar: A Biography. New York: Charles Scribner's Sons. (İngilizce)
- Goldsworthy, Adrian (2007) Caesar. Londra: Orion Books Ltd. (İngilizce)
- Fuller, J.F.C. (1965) Julius Caesar: Man, Soldier, and Tyrant, Londra: Eyre and Spottiswoode (İngilizce)
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Rikard, J. (2009) "Battle of Aisne, 57 B.C." "historyofwar" websitesi "Battle of Aisne, 57 B.C." maddesi 16 Nisan 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)