Zala 421-06
Dane podstawowe | |||
Państwo | Rosja | ||
---|---|---|---|
Producent | Zala Aero Group | ||
Typ | |||
Konstrukcja | kompozytowa | ||
Załoga | 0 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | silnik spalinowy | ||
Wymiary | |||
Średnica wirnika | 1,77 m | ||
Długość kadłuba | 1,57 m | ||
Szerokość kadłuba | 0,4 m | ||
Wysokość | 0,67 m | ||
Masa | |||
Użyteczna | 3,5 kg | ||
Startowa | 12,5 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 50 km/h | ||
Prędkość przelotowa | 45 km/h | ||
Pułap | 2000 m | ||
Pułap praktyczny | 50-700 m | ||
Zasięg | 15 km | ||
Długotrwałość lotu | 1,5 h | ||
Dane operacyjne | |||
Użytkownicy | |||
Rosja | |||
|
Zala 421-06 – rosyjski bezzałogowy statek powietrzny (UAV – Unmanned Aerial Vehicle) pionowego startu i lądowania opracowany przez firmę Zala Aero Group.
Historia
Konstruktorzy stworzyli maszynę, która jest przeznaczony do fotografii lotniczej, nadawania i retransmisji sygnałów telewizyjnych i radiowych oraz dostarczania ładunków w trudno dostępne miejsca. Przenoszone kamery pozwalają na transmisję obrazu w czasie rzeczywistym do naziemnego stanowiska kontroli lotu. Zala 421-06 był pierwszym bezzałogowym śmigłowcem przyjętym do użytku przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych Federacji Rosyjskiej. W lipcu 2008 r. dron był testowany w warunkach arktycznych jako maszyna pokładowa jednego z rosyjskich lodołamaczy[1]. Zainteresowanie wykorzystaniem drona wyraził rosyjski Gazprom, który dostrzegał jego możliwości w monitorowaniu stanu sieci przesyłowej na terenach zamieszkanych[2].
Dron posiada możliwość startu, lotu z możliwością zawisu i lądowania w trybie automatycznym. Operator ma możliwość modyfikowania trasy przelotu oraz przejęcia pełnej kontroli nad maszyną. W przypadku utraty łączności z stanowiskiem kontroli Zala 421-06 powraca do wskazanego mu punktu. Stanowisko kontroli może być zamontowane na pojeździe i przemieszczać się w trakcie lotu drona, możliwe jest również przekazanie nadzoru nad maszyną innemu naziemnemu stanowisku kontroli lotu[3]. W trakcie prac rozwojowych stworzono wersję drona wykorzystującą silnik elektryczny[4].
Producent oferuje klientom zestaw składający się z dwóch dronów Zala 421-06, naziemnego stanowiska kontroli lotu, ładowarki, wyposażenia w postaci stabilizowanej żyroskopowo kamery (opcjonalnie do zakupu jest dostępna kamera termowizyjna) oraz kontenerów transportowych na całość zestawu. Stanowisko kontroli lotu może pracować przez 12 godzin z wykorzystaniem zasilania akumulatorowego 12 V lub korzystać z zewnętrznego zasilania o napięciu 220 V[5].
Przypisy
- ↑ Многоцелевой БПЛА Zala 421-06.. Авиару.рф. [dostęp 2023-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-24)]. (ros.).
- ↑ Zala Aero ZALA 421-06. Avia.pro. [dostęp 2023-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-12)]. (ros.).
- ↑ Zala 421-06. Уголок неба. [dostęp 2023-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-12)]. (ros.).
- ↑ ZALA 421-06. Российские Беспилотники. [dostęp 2023-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-12)]. (ros.).
- ↑ ZALA 421-06. ZALA AERO. [dostęp 2023-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-04)]. (ros.).
Linki zewnętrzne
- UAV zala 421-06 start and landing, dostęp: 2023-07-12
- UAV zala 421-06 board video, dostęp: 2023-07-12
- UAV zala 421-06 board video, dostęp: 2023-07-12
- p
- d
- e