Narajów
| |||
Państwo | Ukraina | ||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Rejon | tarnopolski | ||
Powierzchnia | 8,04 km² | ||
Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
| ||
Nr kierunkowy | +380 3548 | ||
Kod pocztowy | 47513 | ||
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego | |||
Położenie na mapie Ukrainy | |||
49°32′N 24°46′E/49,533333 24,766667 | |||
|
Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Narajów |
Narajów (ukr. Нараїв) – wieś (dawniej miasteczko) na Ukrainie w obwodzie tarnopolskim w rejonie tarnopolskim[1] (do 2020 brzeżańskim). Liczy ok. 1800 mieszkańców.
Historia
Przez pewien czas podczas zaboru austriackiego jako miasteczko Narajów wchodził w skład obwodu, czyli cyrkułu brzeżańskiego[2]. Pod koniec XIX w. grupa domów nosiła nazwę Skomorochy[3].
Za II Rzeczypospolitej Narajów był siedzibą gminy wiejskiej Narajów Miasto w powiecie brzeżańskim w województwie tarnopolskim. W 1921 roku liczył 2989 mieszkańców[4].
18 września 1939 r. 100-osobowa bojówka Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów zaatakowała siedzibę Policji Państwowej w Narajowie. Atak został odparty. W tym samym czasie nacjonaliści ukraińscy napadali na żołnierzy Wojska Polskiego, powracających do swoich domów, mordując wielu z nich. W 1942 r. Niemcy utworzyli w mieście getto żydowskie. Część jego mieszkańców wymordowała Ukraińska Policja Pomocnicza, część wywieziono do getta w Brzeżanach lub obozów zagłady. W latach 1941–1945 członkowie OUN-UPA zamordowali 36 Polaków w Narajowie Mieście i 15 w Narajowie Wsi[5].
Urodzeni w Narajowie
- Lucjan Jasiński (ur. 5 kwietnia 1893) – pułkownik artylerii, zamordowany wiosną 1940 w Katyniu, pośmiertnie awansowany na generała brygady.
Przypisy
- ↑ Про утворення та ліквідацію районів [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2023-03-12] (ukr.).
- ↑ Galicya pod względem topograficzno-geograficzno-historycznym, skreślona przez Hipolita Stupnickiego: Z mapą. Lwów : Madfes i Bodek, 1869, s. 79—80.
- ↑ Skomorochy 1.) grupa domów, powiat brzeżański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 692 .
- ↑ Wg publikacji: Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom XV - Województwo Tarnopolskie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923
- ↑ HenrykH. Komański HenrykH., SzczepanS. Siekierka SzczepanS., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 119, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487 .
Linki zewnętrzne
- Narajów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 901 .
- Narajów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 369 .
- p
- d
- e
- Siedziba powiatu – Brzeżany
Przynależność wojewódzka |
| ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Miasta / Prawa miejskie (1920–34 →) | |||||||
Miasteczka (1920–34) | |||||||
Gminy miejskie (1920–39 →) | |||||||
Gminy wiejskie zbiorowe (1934–39 →) |
| ||||||
Gminy (← 1941–44 →) |
|
- p
- d
- e
Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich / praw miasteczka / praw osiedla; (2) wytłuszczono miasta/osiedla trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast; (4) OTP – osiedle typu miejskiego; (5) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.
Gminy miejskie |
|
---|---|
Gminy wiejskie z prawami miejskimi |
|
Gminy wiejskie z prawami miasteczka |
|
Źródła: Dz.U. z 1933 r. nr 35, poz. 294, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 422, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 420, Dymitrow M., 2015, Pojęcie miejskości w świetle reformy gminnej w Polsce międzywojennej, [in] Krzysztofik R., Dymitrow M. (Eds), Degraded and restituted towns in Poland: Origins, development, problems / Miasta zdegradowane i restytuowane w Polsce. Geneza, rozwój, problemy, University of Gothenburg, Gothenburg, s. 61–63 / 65–115.