Józef Dziura

Józef Dziura

Data i miejsce urodzenia	18 września 1911 Chorzów
Data śmierci	16 grudnia 1967
Przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Katowicach (p.o.)
Okres	od 1 marca 1952 do 1 kwietnia 1953
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Poprzednik	Stefan Krużel
Następca	Antoni Wojda
Odznaczenia

Józef Dziura (ur. 18 września 1911 w Chorzowie, zm. 16 grudnia 1967) – polski polityk, działacz sportowy i społeczny, w okresie II wojny światowej członek ruchu oporu i więzień KL Auschwitz, p.o. przewodniczącego Prezydium MRN w Katowicach w okresie 1952–1953.

Urodził się 18 września 1911 roku w Chorzowie^[1].

W latach 1925–1926 stworzył sekcję juniorów w piłce nożnej przy KS Chorzów, a w 1928 roku wspólnie z Rajmundem Gładkim organizował gry sportowe na terenie Chorzowa^[2]. 23 lipca 1931 roku został przewodniczącym Wydziału Sportowego Polskiego Związku Pracowników Przemysłowych, Biurowych i Handlowych^[3]. 27 sierpnia 1935 roku poślubił Marię Markówną. Był on wówczas pracownikiem Państwowej Fabryki Związków Azotowych w Chorzowie, gdzie przy wszystkich oddziałach zakładał sekcje sportowe^[2][4], a rok wcześniej został wybrany zastępcą istniejącego przy tym zakładzie Koła Pracowników Kupieckich^[5]. Ponadto w latach międzywojennych był członkiem Związku Harcerstwa Polskiego i naczelnikiem Związku Polskiej Młodzieży Pracującej^[6].

W czasie niemieckiej okupacji podczas II wojny światowej działał ruchu oporu^[6]. W kwietniu 1940 roku został aresztowany w Chorzowie. Osadzono go w siedzibie Gestapo i jeszcze tego samego dnia przewieziono do więzienia w Sosnowcu^[7]. Później został osadzony jako więzień polityczny w niemieckim nazistowskim obozie koncentracyjnym KL Auschwitz^[6]. Przybył tam 25 czerwca 1940 – nadano mu numer 1148. Został z niego zwolniony 19 stycznia 1942 roku^[1].

Po II wojnie światowej był wiceprezydentem Zabrza, a następnie w czerwcu 1948 roku został wybrany na wiceprezydenta Katowic. Był wówczas członkiem Polskiej Partii Robotniczej^[8]. 1 marca 1952 roku zaczął pełnić funkcję pełniącego obowiązki przewodniczącego Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Katowicach – poprzednim przewodniczącym był Stefan Krużel. Funkcję tę pełnił do 1 kwietnia 1953 roku, kiedy to nowym przewodniczącym został Antoni Wojda. Jednocześnie w latach 1950–1953 był zastępcą przewodniczącego prezydium MRN w Katowicach^[9], a z tej funkcji zrezygnował z powodu choroby – jego miejsce zajął działacz związkowy i polityczny Adam Zajdlicz^[10].

Pełnił także funkcję dyrektora Zarządu Miejskiego w Gliwicach, a zawodowo przez wiele lat pracował jako dyrektor ekonomiczny Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego w Katowicach^[6].

Był członkiem Polskiej Partii Robotniczej, a później Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Działał we Froncie Jedności Narodu w Katowicach, którego był długoletnim przewodniczącym oraz w Dzielnicowej Radzie Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej. Ponadto był członkiem Związku Bojowników o Wolność i Demokrację^[6].

Zmarł 16 grudnia 1967 roku. Pochowany został trzy dni później na cmentarzu przy ulicy H. Sienkiewicza w Katowicach^[6].

• Medal Zwycięstwa i Wolności 1945^[6]
• Order Krzyża Grunwaldu III klasy^[6][11]
• Śląski Krzyż Powstańczy^[6]
• Złoty Krzyż Zasługi^[6]
• Złota Odznaka „Zasłużonemu w rozwoju województwa katowickiego”^[6]
• Odznaka „Zasłużonego Działacza Towarzystwa Rozwoju Ziem Zachodnich”^[6]

• Księga pamiątkowa piętnastolecia P. Z. P. Polskiego Związku Pracowników Przemysłowych, Biurowych i Handlowych w Katowicach (1919–1934), Katowice: P. Z. P., 1936  (pol.).
• PrzemysławP. Nadolski PrzemysławP., JacekJ. Siebel JacekJ., JoannaJ. Tofilska JoannaJ., Sołtysi, wójtowie, burmistrzowie, przewodniczący rad, prezydenci, [w:] AntoniA. Barciak, EwaE. Chojecka, SylwesterS. Fertacz (red.), Katowice. Środowisko, dzieje, kultura, język i społeczeństwo, t. 2, Katowice: Muzeum Historii Katowic, 2012, s. 743-753, ISBN 978-83-87727-29-1  (pol.).