| Rovine Muharebesi | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Osmanlı İmparatorluğu Kuruluş Dönemi | |||||||
 | |||||||
| |||||||
| Taraflar | |||||||
 Osmanlı Devleti |
 Eflak Prensliği | ||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||
Sultan I. Bayezid Marko Mrnjavčević (ölü) Stefan LazarevićKonstantin Dragaš (ölü) Konstantin Balšić |
I. Mircea | ||||||
| Kayıplar | |||||||
| Ağır kayıplar | Ağır kayıplar | ||||||
Rovine Muharebesi 17 Mayıs 1395 tarihinde[1] Eflak voyvodası Mircea cel Bătrân ve I. Bayezid komutasındaki Osmanlı ordusu arasında geçen savaştır. Savaşı Osmanlı akını olarak nitelemek mümkündür. Osmanlı ordusu sayıca az olan bir Eflak ordusu ile karşı karşıya gelmiştir. Efsaneye göre, savaş arifesinde voyvoda I. Mircea barış elçisi kılığında gelmiş, I. Bayezid ile görüşmüş ve onun geri dönmesini telkin etmiş, ancak yine de savaş gerçekleşmiştir.
Muharebe
[değiştir | kaynağı değiştir]Muharebe Argeș Nehri yakınlarında meydana gelmiştir.[2] Muharebenin tam olarak nerede olduğu yönünde tartışmalar olsa da, savaşı Eflak ordusunun kazandığı çok sayıda tarihçi tarafından kayıtlara geçmiştir.[3][4][5][6] Savaş sırasında en önemli rolü, henüz saldırı sırasında Osmanlı saflarını imha etmeyi başaran Eflaklı okçular oynamıştır.[7] I. Beyazid'ın Sırp vasalları ve Sırplar arasında en güçlü lordlar olarak sayılabilecek Stefan Lazarević ve Marko Mrnjavčević'de savaşa katılmış, Osmanlı saflarında savaşmışlardır. Marko bu savaşta ölmüştür.
Savaş hakkındaki bir başka görüş, savaşın tek bir gün değil tüm hafta boyunca sürdüğünü ve zaman zaman bir pozisyon savaşı haline geldiğini öne sürer. Şiddetli savaş her iki taraf içinde ağır kayıplarla sona erer ve savaş sonunda her iki ordu da savaş bölgesinden çekilir. Eflaklılar, Osmanlı'yı geri püskürtmelerine rağmen Osmanlı ordusu dağılmıyor, Sultan'ın kişisel korumaları olan yeniçerilere güvenerek savaşa devam edebiliyordu. Bu durum Osmanlı savunmasının aşılamaz bir durumu gibiydi ve aynı taktik ünlü Niğbolu Muharebesi'nde de kullanılmıştı. Bu taktiksel yenilik Osmanlı tarzı savaş biçiminin 18. yüzyıla değin temelini oluşturur. Mircea komutasındaki Eflak ordusu da ağır kayıplar vermiştir. Osmanlı savunmasının açılmasının tek yolu Eflak ordusunun geri çekilmesi ile mümkündü. Bu savaş günümüzde de Rumen tarihinin en önemli savaşlarından biri olarak tarihe geçmiştir.[2]
Savaşın destansı bir anlatımı Rumen ulusal şair Mihai Eminescu tarafından kaleme alınan manzumede "Scrisoarea a III-a" (Üçüncü Mektup) kendisine yer bulur. 15. yüzyılda yazıla Dečani kronikleri de bu savaştan bahseder ve Prens Marko'nun yanı sıra Konstantin Dragaš'ın da bu savaşta öldüğü anlatılır.[8] Bu kronikler Marko'nun kardeşi olan Andreja Mrnjavčević'in de bu savaşta öldüğü bilgisini bizlere ulaştırır.[9]
Dönemin kayıtları Marko'nun bu savaşa isteksizce katıldığını, hristiyanlara karşı savaşmak istemediğini ve savaş öncesinde Konstantin Dragas'a: "Bu muharebede ilk ölenlerden biri ben olsam dahi tanrıya bu savaşta hristiyanlara yardım etmesi için dua ediyorum."[10][11] dediğini aktarır.
Muharebenin Sonucu
[değiştir | kaynağı değiştir]Bazı tarihçiler bu savaşı Eflak zaferi olduğunu belirtirken[12][13][14][15][16], Halil İnalcık ve Jean Sedlar ise bu savaşın Osmanlı zaferi olduğunu belirtir[17][18] ayrıca Lucian Boia muharebenin sonuçsuz kalmış olabileceğini belirtiyor.[19]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Özel
- ^ Ostrogorsky, George.
- ^ a b Dan Ioan Mureşan. "Avant Nicopolis: observations sur la campagne de 1395 pour le contrôle du Bas-Danube". 9 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2015.
- ^ Fine 1994, p. 424
- ^ Norman Angell.
- ^ Jim Bradbury.
- ^ Norman L. Forter, Demeter B. Rostovsky.
- ^ Cronica bulgară la I. Bogdan, Ein Beitrag zur bulgarischen und serbischen Geschichtschreibung, în Archiv für slavische Philologie, p. 530.
- ^ Ђурић, Иван (1984). Сумрак Византије: време Јована VIII Палеолога (1392-1448). Народна књига. s. 78. 14 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2015.
У Дечанском летопису је, уз вест о боју на Ровинама, забележено како су тамо погинули Марко Краљевић и Константин Драгаш.
- ^ Successors of the Mrnjavčević family and theritories under their power 1371-1459 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., University of Belgrade, Faculty of Philosophy, PhD thesis of Aleksić Vladimir, page 147
- ^ Ćorović 2001, ch. 4, I. Srbi između Turaka i Mađara
- ^ Konstantin 2000, "О погибији краља Марка и Константина Драгаша 24 Ekim 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.".
- ^ Bradbury 2004, s. 177.
- ^ Brackob 2023, s. 106.
- ^ Fine 1994, s. 424.
- ^ Forter & Rostovsky 1971, s. 64.
- ^ Grumeza 2010, s. 75.
- ^ Inalcik 1992.
- ^ Sedlar 2013, s. 482.
- ^ Boia 2001, s. 65-66.
- Genel
- Boia, Lucian (2001). Romania:Borderland of Europe. Reaktion books.
- Sedlar, Jean W. (2013). East Central Europe in the Middle Ages, 1000-1500. 3. University of Washington Press.
- Inalcik, Halil (1992). "Bayezid I". Islam Ansiklopedisi.
- Bradbury, Jim (2004). The Routledge Companion to Medieval Warfare. Routledge. ISBN 978-0-415-22126-9.
- Brackob, A.K. (2023). Dracul – Of the Father: The Untold Story of Vlad Dracul. Histria Books.
- Fine, John Van Antwerp (1994). The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest. Ann Arbor: University of Michigan Press. ISBN 978-0-472-08260-5.
- Forter, Norman L.; Rostovsky, Demeter B. (1971). The Roumanian Handbook. Ayer Publishing. ISBN 978-0-405-02747-5.
- Grumeza, Ion (2010). The Roots of Balkanization: Eastern Europe C.E. 500-1500. Bloomsbury Academic.