WikiMini

Dudak kremi

Dudak kremi veya dudak balsamı, çatlamış veya kuru dudakları, açısal cheilitis, stomatitis veya soğuk yaraları nemlendirmek ve rahatlatmak için dudaklara topikal olarak uygulanan mum benzeri bir maddedir.[1] Dudak kremi genellikle balmumu veya karnauba mumu, kafur, setil alkol, lanolin, parafin ve petrolatum içerir. Bazı çeşitler boya, tat, koku, fenol, salisilik asit ve güneşten koruyucular içerir.[2]

Genel bakış

[değiştir | kaynağı değiştir]

Dudak balsamının birincil amacı, dudaklardaki nemi kapamak ve dış etkenlerden korumak için dudak yüzeyinde tıkayıcı bir tabaka sağlamaktır. Kuru hava, soğuk sıcaklıklar ve rüzgârın tümü, vücuttan nem çekerek cilt üzerinde kuruma etkisine sahiptir. Dudaklar özellikle korunmasızdır, çünkü cilt çok incedir ve bu nedenle genellikle kuruluk belirtileri gösteren ilk kişilerdir.[3] Mumlar ve petrol jölesi gibi tıkayıcı maddeler nem kaybını önler ve dudak rahatlığını korurken aromalar, renklendiriciler, güneşten koruyucular ve çeşitli ilaçlar ek, ek yararlar sağlayabilir.

Dudak kremi, parmağınızı dudaklara uygulamak için kullanıldığı yerlerde ya da doğrudan uygulanabileceği bir ruj tarzı tüpte uygulanabilir.

Dudak kremi ilk olarak 1880'lerde Charles Browne Fleet tarafından pazarlandı. Dudak balsamının Fleet tarafından piyasaya sürülmesinden 40 yıl önce, Lydia Maria Child, popüler kitabı The American Frugal Housewife'da kırılmış dudaklar için bir tedavi olarak cerumen'i önerdi.[4]

Markalar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "2 Popular Lip Balms and How They Were Created". 3 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2019. 
  2. ^ "​Lip Balm Through History". 3 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2019.  1. harf sırasında bulunan |başlık= parametresi zero width space character içeriyor (yardım)
  3. ^ "Cinta Aveda Institute". 3 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2019. 
  4. ^ "Quality Logo Products®". 3 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2019.