WikiMini

Balbura

Balbura
Balboura
Grekçe: Βάλβουρα
Türkiye üzerinde Balbura
Balbura
Balbura
Türkiye haritasındaki konumu.
KonumAltınyayla, Burdur, Burdur,
 Türkiye
BölgeLikya
Koordinatlar36°57′19″N 29°34′52″E / 36.95522°K 29.581139°D / 36.95522; 29.581139
TürYerleşim yeri
Sit ayrıntıları
Balbura
antik kent
ülkesiTürkiye Değiştir
içinde bulunduğu idari birimBurdur Değiştir
konum koordinatları36°57′8″K 29°34′45″D Değiştir
Harita

Balbura veya Balboura (Grekçe: Βάλβουρα), Burdur ili, Altınyayla ilçesinin güneydoğusunda Karaçulha mevkiinde bulunan Likya antik kentidir. Likya coğrafyasının Bubon ve Kibyra ile birlikte en kuzeyini oluşturur. Bubon ve Oinoanda ile birlikte Likya Federasyonu'nun üyesi olmuşlardır.

Kalıntılar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kalıntılar, bir derenin iki yakasındaki iki tepeyi kaplamaktadır. Kuzeydeki tepedeki şehir duvarları, 2,4 metre yüksekliğe kadar ulaşır ve 1,8 metre kalınlığında çokgen taş işçiliği içerir. İki tiyatro bulunmaktadır; biri akropolis tepesinin güneyinde, diğeri derenin güneyinde bir dağın önündeki oyukta yer alır. İlk tiyatro, oturma sıralarının ortasında büyük bir doğal kaya bloğuyla kesintiye uğramış olmasıyla dikkat çeker. Septimius Severus ve Geta'ya adanmış üç kemerli bir kapı, çeşitli tapınak kalıntıları ve Hristiyan kiliseleri de görülmektedir.

Tarihi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Balbura, MÖ 2. yüzyılda oluşturulan ve MÖ 82'de dağılan,[1] Kibyra'nın başını çektiği bir tetrapolisin üyesiydi. Bundan sonra Likya Birliği'ne bağlandı.

Balbura, Strabon'un Cabalis olarak adlandırdığı ve Bubon ile Oenoanda adlı iki diğer kenti de içeren Cabalia adlı bir bölgenin parçasıydı.[2]

Βαλβουρεύς (Balbureus) etnik adı, Katara'da en az iki yazıtta görülmektedir.[kaynak belirtilmeli]

Balbura, Helenistik Çağ'da ve Caligula'nın hükümdarlığı döneminde para basmıştır.[3]

Piskoposluk

[değiştir | kaynağı değiştir]

Balbura erken dönemde bir piskoposluktu ve Roma'nın Likya eyaletinin başkenti olan Myra metropolitan piskoposluğuna bağlı bir sufragandı. Mevcut belgelerde dört piskoposunun adı kayıtlıdır. Hermaeus 381'deki Birinci Konstantinopolis Konsili'nde yer aldı.[4] Philippus 351'deki Khalkedon Konsili'ne katıldı.[5][6] Nicolaus, Likya eyaleti piskoposlarının İskenderiyeli Proterius'un öldürülmesi üzerine 458'de Bizans İmparatoru I. Leo'ya gönderdikleri protesto mektubunu imzalayanlar arasındaydı.[7] Ioannes ise I. Fotios'un 879'daki Dördüncü Konstantinopolis Konsili'ne katıldı.[8][9][10]

Artık yerleşik bir piskoposluk olmayan Balbura, bugün Katolik Kilisesi tarafından bir unvan piskoposluğu olarak listelenmektedir.[11]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Strab. 631
  2. ^ Pliny. Naturalis Historia. Vol. 5.101.
  3. ^ Stillwell, Richard; MacDonald, William L.; McAlister, Marian Holland (1976). "The Princeton encyclopedia of classical sites". Princeton University Press. 11 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2014. 
  4. ^ Mansi, Sacrorum conciliorum nova et amplissima collectio, vol. III, col. 571.
  5. ^ Richard Price; Michael Gaddis (2005). The Acts of the Council of Chalcedon. s. 105. ISBN 9780853230397. 
  6. ^ Mansi, Sacrorum conciliorum nova et amplissima collectio, vol. VI, coll. 948 and 1086.
  7. ^ Mansi, Sacrorum conciliorum nova et amplissima collectio, vol. VII, col. 580.
  8. ^ Mansi, Sacrorum conciliorum nova et amplissima collectio, vol. XVII-XVIII, col. 377.
  9. ^ Quien (O.P.), Michel Le (1740). Oriens christianus: in quatuor patriarchatus digestus : quo exhibentur ecclesiae, patriarchae caeterique praesules totius orientis (Latince). ex Typographia Regia. 
  10. ^ Raymond Janin, v. Balbura, in Dictionnaire d'Histoire et de Géographie ecclésiastiques 6 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., vol. VI, 1932, col. 322
  11. ^ Annuario Pontificio 2013 (Libreria Editrice Vaticana 2013 978-88-209-9070-1), p. 845

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Daha fazla okuma

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • C. Naour: Nouvelles inscriptions de Balboura. In: Ancient Society 9 (1978) 165–185.
  • Kent J. Rigsby An imperial letter at Balbura. In: American Journal of Philology 100 (1979) 401–407.
  • J. J. Coulton, N. P. Milner, A. T. Reyes: Balboura survey. Onesimos and Meleager. Part 1. In: Anatolian Studies 38 (1988) 121–145. Part 2: In: Anatolian Studies 39 (1989) 41–62.
  • Lionel Bier: The lower theatre at Balboura. In: Anatolian Studies 40 (1990) 69-79
  • A. S. Hall, J. J. Coulton: A Hellenistic allotment list from Balboura in the Kibyratis. In: Chiron 20 (1990) 109–153.
  • D. K. Money: Lions of the mountains. The sarcophagi of Balboura. In: Anatolian Studies 40 (1990) 29–54.
  • N. P. Milner: Victors in the Meleagria and the Balbouran élite. In: Anatolian Studies 41 (1991) 23–62.
  • C. H. Hallett, J. J. Coulton: The east tomb and other tomb buildings at Balboura. In: Anatolian Studies 43 (1993) 41–68.
  • Lionel Bier: The upper theatre at Balboura. In: Anatolian Studies 44 (1994) 27–46.
  • J. J. Coulton: The fortifications of Balboura. In: Revue des études anciennes 96 (1994) 329–335.
  • Tyler Jo Smith: The Votive Reliefs from Balboura and its Environs, In: Anatolian Studies (1997) 3-49.
  • Hansgerd Hellenkemper, Friedrich Hild: Lykien und Pamphylien, Tabula Imperii Byzantini 8. Wien 2004, S. 477–479.