Zofia Charlotta Hanowerska

Królowa Prus

Okres

od 1701
do 1705

Jako żona

Fryderyk I Pruski

Następczyni

Zofia Dorota Hanowerska

Dane biograficzne

Dynastia

hanowerska

Data i miejsce urodzenia

30 października 1668
Bad Iburg

Data i miejsce śmierci

1 lutego 1705
Hanower

Ojciec

Ernest August

Matka

Zofia Dorota Wittelsbach

Mąż

Fryderyk I Pruski

Dzieci

Fryderyk August
Fryderyk Wilhelm I Hohenzollern

Multimedia w Wikimedia Commons

Zofia Charlotta Hanowerska (ur. 30 października 1668 w zamku Iburg, Bad Iburg; zm. 1 lutego 1705 w Hanowerze) – królowa Prus, elektorowa Brandenburgii.

Życie

Zofia Charlotta była jedyną córką Ernesta Augusta, elektora Hanoweru, i jego żony, Zofii Wittelsbach. Jej starszy brat Jerzy Ludwik został królem Wielkiej Brytanii w 1714, jako król Jerzy I. Mówiło się, iż Zofia Charlotta mogłaby poślubić owdowiałego Ludwika XIV.

8 października 1684 roku wyszła za mąż za Fryderyka I Hohenzollerna i 1701 otrzymała tytuł królowej Prus. Małżeństwo Zofii nie było zbytnio szczęśliwe. Królowa dała mężowi co najmniej dwóch synów, z których tylko jeden dożył wieku dorosłego:

Fryderyk August (1685-1686)
Fryderyk Wilhelm (1688-1740), przyszły król

Zofia Charlotta jest głównie znana poprzez swoją przyjaźń i korespondencje z Gottfriedem Wilhelmem Leibnizem, którego stała się zdeklarowaną uczennicą. Leibniz był przyjacielem i guwernerem jej matki. Królowa Prus mówiła płynnie po francusku, angielsku i włosku.

Zofia Charlotta zmarła na zapalenie płuc 1 lutego 1705 roku. Na jej cześć letni pałac Lietzenburg w dotychczasowej wsi Lietzow nazwano pałacem Charlottenburg.