Zgubne hobby
Gatunek | dreszczowiec |
---|---|
Rok produkcji | 1989[1] |
Data premiery | 12 lutego 1990 |
Kraj produkcji | RFN[1] |
Język | |
Czas trwania | 88 minut[1] |
Reżyseria | Gert Steinheimer[1] |
Scenariusz | Gert Steinheimer[1] |
Główne role | Heiner Lauterbach |
Muzyka | Klaus R. Nagel |
Zdjęcia | Winfried Reinhardt |
Scenografia | Börries Hahn-Hoffmann |
Kostiumy | Andrea Metzger[1] |
Wytwórnia | Pidax Film[1] |
Zgubne hobby (niem. Liebe, Tod und Eisenbahn) – film niemiecki z 1989 roku[2].
Fabuła
Małżeństwo Raimund i Karin wprowadzają się do nowego mieszkania. Właściciel pokazuje mężczyźnie swoją makietę kolejową i przekazuje mu ją. Raimund wkrótce zaczyna fascynować się modelarstwem kolejowym, kontynuuje rozbudowę makiety i cały swój wolny czas poświęca makiecie kolejowej. Karin początkowo znosi zainteresowanie męża. Jednak kiedy jest coraz bardziej pochłonięty modelarstwem kolejowym, staje się coraz bardziej sfrustrowana. Na próżno stara się wzbudzić w nim zazdrość. W pewnym momencie z goryczy niszczy budynek na makiecie i postanawia nawet zabić mężczyznę szlifierką oscylacyjną. W późniejszym czasie przygotowuje krzesło elektryczne z kabla od szlifierki. Niespodziewanie mąż oświadcza jej, że stwierdził, że za bardzo poświęcił się swojej pasji. W związku z tym rezygnuje z modelarstwa oraz likwiduje swoją makietę. Uradowana i uspokojona Karin wybacza mu i odłącza krzesło elektryczne. Podczas gdy ona przygotowuje posiłek, mężczyzna ponownie udaje się do pokoju i przygląda się krótko makiecie i chce po raz ostatni uruchomić modelowe lokomotywy. Podłącza transformator oraz podłącza przewód doprowadzony do krzesła. Siadając na krześle, zamyka przygotowany obwód i ginie wskutek porażenia prądem. Aby ukryć zwłoki, Karin wbudowuje je w górski krajobraz na makiecie. Taki sam los spotyka policjanta, który podczas przesłuchania Karin przypadkowo odkrywa zwłoki na makiecie. Film kończy się surrealistyczną sceną, w której Karin budzi się w modelowym krajobrazie kolejowym wzorowanym na Alpach, w którym napotyka figurki naturalnej wielkości. Wspina się na górę, która okazuje się być tą, którą odtworzyła na makiecie kolejowej, by ukryć zwłoki. W końcu stała się częścią górskiego krajobrazu jako plastikowa postać obok krzyża na szczycie.
Przypisy
Linki zewnętrzne
- JoachimJ. Biemann JoachimJ., Eisenbahn im Film – Rail Movies [online], Eisenbahn im Film – Rail Movies [dostęp 2020-12-12] (niem.).
- IngridI. Bardenheuer IngridI., Drehbuchautor, Regisseur, Skipper [online], Boote, 19 czerwca 2016 [dostęp 2020-12-12] (niem.).