Zbiornik Rybiński
Zbiornik Rybiński w kwietniu | |||
Położenie | |||
Państwo | Rosja | ||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Miejscowości nadbrzeżne | Czerepowiec, Rybińsk | ||
Morfometria | |||
Powierzchnia | 4580 km² | ||
Wymiary • max długość • max szerokość |
| ||
Głębokość • średnia • maksymalna |
| ||
Objętość | 25,5 km³ | ||
Hydrologia | |||
Rzeki zasilające | Andoga, Mołoga, Sogoła, Suda, Szeksna, Uchra, Wołga | ||
Rzeki wypływające | Wołga | ||
Rodzaj jeziora | zaporowe | ||
Położenie na mapie obwodu jarosławskiego | |||
Położenie na mapie Rosji | |||
58°23′35,0″N 38°22′03,6″E/58,393056 38,367667 | |||
|
Zbiornik Rybiński (ros. Рыбинское водохранилище, Rybinskoje wodochraniliszcze) – duże jezioro zaporowe w Rosji przy ujściu rzek Szeksna i Mołoga do Wołgi.
Budowa rybińskiego węzła energetycznego, dla którego utworzono Zbiornik Rybiński, rozpoczęła się w 1935 r. Oficjalne otwarcie nastąpiło 13 kwietnia 1941, ale napełnianie zbiornika trwało do 1947 r. W tym czasie zatopiono: 3645 km² lasów, 663 wioski i jedno miasto (Mołoga). Przesiedlono 130000 osób. Osobliwością zbiornika jest to, że przy niskim lustrze wody nad powierzchnię wody wynurzają się kopuły zatopionych cerkwi. Widoczne jest to zwłaszcza w okolicach dużej wsi Brejtowo oraz miasta Poszechonie.
Moc Rybińskiej Elektrowni Wodnej to 356,4 MW (stan na 2014)[1].
Na dużym półwyspie na północno-zachodnim brzegu zbiornika znajduje się Darwinowski Rezerwat Biosfery. Jednym z celów jego utworzenia było badanie wpływu zbiornika na florę i faunę[2].
Transport wodny
Porty: Czerepowiec, Wiesiegonsk. Za pośrednictwem rzeki Szeksny, Zbiornik Rybiński połączony jest z Kanałem Wołżańsko-Bałtyckim.
Rybołówstwo
Zasoby rybne zbiornika obejmują, między innymi, gatunki takie jak sterlet, kilka zwyczajna, sielawa europejska, peluga, stynka, szczupak, węgorz europejski, sum, miętus, głowacz białopłetwy, sandacz, koza[3].
Pływające wyspy
Od północno-zachodnich brzegów Zbiornika Rybińskiego często odrywają się duże płyty torfu, porośnięte roślinnością, a nawet mniejszymi drzewami. Te mikrobiosystemy dryfują swobodnie po całym akwenie, stanowiąc z jednej strony atrakcję dla pasażerów statków wycieczkowych, z drugiej utrudniając nawigację na torze wodnym, wytyczonym z daleka od brzegów.
Przypisy
- ↑ История ГЭС. РусГидро. [dostęp 2018-05-12]. (ros.).
- ↑ Дарвинский государственный природный биосферный заповедник. Главная страница [online], www.darvinskiy.ru [dostęp 2022-01-30] .
- ↑ РЫБИНКА. РЫБИНКА • РЫБАЛКА С КЛУБОМ «ВИКТОРИЯ». [dostęp 2018-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-26)]. (ros.).
Linki zewnętrzne
- Rosyjska Atlantyda: Co znajduje się pod powierzchnią Zbiornika Rybińskiego. samara.orthodoxy.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-11)]. (po rosyjsku)
- internetowa strona monasteru Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Leuszynie, obecnie pogrążonego w wodach Zbiornika Rybińskiego (po rosyjsku)
- Szczegółowa mapa Zbiornika Rybińskiego
- p
- d
- e
Prawe | |
---|---|
Lewe |
|
Delta | |
Sztuczne zbiorniki wodne |
|
Kanały |
- PWN: 3970311
- Britannica: place/Rybinsk-Reservoir