Zawołocze

Zawołocze (ros. Заволочье) – drewniana twierdza rosyjska, zbudowana na jeziorze Bystrym przez mieszkańców Nowogrodu Wielkiego w 1536 na zagarniętym terytorium Wielkiego Księstwa Litewskiego, w czasie wojny litewsko-moskiewskiej 1534-1537. Wzmocniona przez cara Iwana Groźnego, wałami o wysokości dochodzącej do 10 m. W czasie wojny polsko-rosyjskiej 1577-1582 zdobyta w 1580 przez wojska polskie Stefana Batorego pod dowództwem Jana Zamoyskiego.

Położona jest w obwodzie pskowskim. Do dzisiaj ocalały jedynie jej ruiny.

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Zawołocze

• oblężenie Zawołocza

• Zawołocze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 500 .