Zasłonak wełnisty
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | grzyby | ||
Typ | podstawczaki | ||
Klasa | pieczarniaki | ||
Rząd | |||
Rodzina | zasłonakowate | ||
Rodzaj | zasłonak | ||
Gatunek | zasłonak wełnisty | ||
Nazwa systematyczna | |||
Cortinarius laniger Fr. Epicr. syst. mycol. (Upsaliae): 292 (1838) [1836-1838] | |||
|
Zasłonak wełnisty (Cortinarius laniger Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Synonimy[2]:
- Cortinarius laniger Fr. 1838 f. laniger
- Cortinarius laniger f. macrosemen Bidaud, Carteret & Reumaux 2010
- Hydrocybe lanigera (Fr.) M.M. Moser 1953
Nazwę polską nadał Andrzej Nespiak w 1981 r.[3]
Morfologia
- Kapelusz
Średnica 4–10 cm, początkowo półkuliście łukowaty, potem wypukły, czasami z garbkiem. Powierzchnia matowa, włóknista lub filcowata, czasami drobno łuseczkowata, często pomarszczona i z wiekiem mozaikowa. Barwa pomarańczowo-brązowa, często z białymi włókienkami na obrzeżu[4].
- Blaszki
Przyrośnięte, średnio gęste, początkowo jasno rdzawe, potem pomarańczowo-brązowe. Ostrza nieco jaśniejsze. Zasnówka biaława[4].
- Trzon
Wysokość 5–12 cm, grubość 0,8–1,5 cm, z bulwą w podstawie, sztywny. Powierzchnia jasnobrązowo-szara, często z białawymi resztkami osłony[4].
Miękki, kremowy lub żółto-brązowy. Ma słaby smak i zapach rzodkwi, silniejszy przy krojeniu[4].
Krótkie, wrzecionowate lub elipsoidalne, gęsto brodawkowane, o rozmiarach 9–11 × 5,5–6,5 μm. Wysyp zarodników rdzawobrązowy[4].
Występowanie i siedlisko
Występuje w Ameryce Północnej i Europie. W Europie jest szeroko rozprzestrzeniony; występuje od Hiszpanii po około 65° szerokości geograficznej na Półwyspie Skandynawskim[5]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. podano 2 stanowiska[3].
Grzyb mikoryzowy. Rośnie na kwaśnych glebach w lasach iglastych lub mieszanych[3]. grzyb niejadalny[4].
Gatunki podobne
Zasłonak wełnisty charakteryzuje się dużym rozmiarem, bulwiastą podstawą trzonu, wełnisto filcowatym kapeluszem, szafranowo-pomarańczowymi blaszkami i dobrze rozwiniętą białą osłoną. Zasłonak dwuosłonowy (Cortinarius bivelus) ma ciemniejsze, żelazistobrązowe blaszki, słabiej rozwiniętą osłonę i rośnie pod brzozami[4].
Przypisy
- ↑ a b Index Fungorum. [dostęp 2018-01-11]. (ang.).
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2015-12-16]. (ang.).
- ↑ a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d e f g Mycoquebec. Cortinarius laniger. [dostęp 2018-01-11].
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2018-01-10].