Zaklinaczka węży
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Autor | Henri Rousseau | ||
---|---|---|---|
Data powstania | 1907 | ||
Medium | olej na płótnie | ||
Wymiary | 169 × 189,5 cm | ||
Miejsce przechowywania | |||
Miejscowość | Paryż | ||
Lokalizacja | |||
|
Zaklinaczka węży (fr. La charmeuse de Serpents) to obraz olejny namalowany w 1907 roku przez francuskiego malarza naiwnego Henriego Rousseau. Był to pierwszy obraz artysty, który znalazł się w Luwrze.
Historia
Obraz Zaklinaczka węży został po raz pierwszy wystawiony w 1907 roku na wystawie Salonu Jesiennego i choć przeszedł niezauważony przez prasę, to młodzi awangardowi artyści szybko dostrzegli jego wartości.
Według Sonii Delaunay obraz zamówiła u Rousseau jej teściowa, Berthe Delaunay, znana z zamiłowania do podróży. Historie o jej wyprawach do Indii Zachodnich stały się przypuszczalnie inspiracją do namalowania tego obrazu. Jeśli nawet tak było, to trudno skojarzyć tajemniczą postać na obrazie i dziwaczny krajobraz w tle z konkretnym, geograficznym regionem. Dla awangardowych widzów taka informacja była w pewien sposób nieistotna. To, co dla nich miało znaczenie, to widoczne na obrazie Rousseau oderwanie się od tego świata; dzięki temu obraz torował drogę ku twórczemu eksperymentowi.
Opis
Na pierwszym planie widoczna jest sylwetka czarnej, nagiej kobiety stojącej na tle zapadającego zmierzchu. W graną przez nią melodię uważnie wsłuchują się węże i dziwna warzęcha z dziobem w kształcie łopatki. Obraz jest bardzo nastrojowy.
Krytyk Philippe Soupault w następujący sposób opisał dzieło Rousseau:
- Celnik namalował tajemniczą samotność lasu, gdzie widz doświadcza dźwięku gałęzi, zapachu trawy i świeżości podłoża leśnego. Niewidzialne drżenie wydaje się przebiegać przez żyły drzew[1].
Nawet jeśli temat zaklinaczki wystąpił już przedtem, to jego przedstawienie na tym zagadkowym obrazie było niezwykle. Fantastyczny świat, jaki ukazuje Zaklinaczka węży, zwiastuje surrealizm[2].
Po śmierci Rousseau jego obraz szybko osiągnął status dzieła kultowego. Pierwszym, który wykonał jego reprodukcję, był Wilhelm Uhde. W swej monografii poświęconej Rousseau nazwał go malarzem „wizjonerskim”.
Przypisy
Bibliografia
- Frances Morris, Christopher Green: Henri Rousseau. Jungles in Paris. London: Tate Publishing, 2005, s. 158-160. ISBN 0-8109-5699-3. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Opis obrazu na stronie Musée d'Orsay