Zagubione uczucia
Gatunek | film psychologiczny |
---|---|
Rok produkcji | 1957 |
Data premiery | 21 października 1957 |
Kraj produkcji | Polska |
Język | |
Czas trwania | 75 min |
Reżyseria | Jerzy Zarzycki |
Scenariusz | Hanna Mortkowicz-Olczakowa |
Główne role | Maria Klejdysz |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia | Jan Grandys |
Montaż | |
Produkcja | |
Wytwórnia |
Zagubione uczucia – polski film psychologiczny z 1957 roku w reżyserii Jerzego Zarzyckiego, do którego scenariusz napisali – oprócz reżysera – Hanna Mortkowicz-Olczakowa, Jerzy Andrzejewski oraz Julian Dziedzina.
Adaptacja krótkiej opowieści Mortkowicz-Olczakowej, zatytułowanej Zośka, ukazywała losy przodownicy pracy z Nowej Huty, która porzucona przez męża nie daje sobie rady z wychowaniem czwórki dzieci. Jej najstarszy, 14-letni syn Adam pomaga wychować matce swoje rodzeństwo i pełni dla nich rolę ojca, co go przerasta. Adam po kłótni z matką zadaje się ze środowiskiem chuliganów, którzy pewnej nocy wyrzucają z nowohuckiego tramwaju motorniczego i pędzą w stronę Placu Centralnego ku przerażeniu pasażerów[1].
Zagubione uczucia powstały przy współpracy współtwórców Końca nocy – Walentyny Uszyckiej oraz Juliana Dziedziny – i dzielą z nim podobny portret wielkomiejskiej chuliganerii. Po premierze 21 października 1957 film Zarzyckiego okazał się jednak niecenzuralny ze względu na zbyt ponury wizerunek Nowej Huty (projektu państwa komunistycznego) i został zdjęty po kilku dniach z ekranów. Mimo to Zagubione uczucia otrzymały Syrenkę Warszawską dla najlepszego filmu polskiego roku, wespół z Człowiekiem na torze (1956) Andrzeja Munka[1].
Przypisy
- ↑ a b Lubelski 2015 ↓, s. 214.
Bibliografia
- TadeuszT. Lubelski TadeuszT., Historia kina polskiego 1895-2014, Kraków: Universitas, 2015 .
- Lubelski T., Encyklopedia kina, Kraków 2003.
Linki zewnętrzne
- Zagubione uczucia w bazie filmpolski.pl
- Zagubione uczucia w bazie IMDb (ang.)
- p
- d
- e
Lata 30. |
|
---|---|
Lata 40. | |
Lata 50. | |
Lata 60. |
|
Lata 70. |