Historia | |
Państwo | |
---|---|
Rozformowanie |
wrzesień 1939 |
Tradycje | |
Kontynuacja |
II Dywizjon Niszczycielski Nocny |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa kampania wrześniowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |

X Dywizjon Bombowy, poprzednio 210 Dywizjon Bombowy – pododdział lotnictwa bombowego Wojska Polskiego okresu II Rzeczypospolitej, wchodzący we wrześniu 1939 roku w skład Brygady Bombowej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1925 w 1 Pułku Lotniczym stworzono II Dywizjon Lotniczy, złożony z 13 i 14 Eskadr Lotniczych. Jego pierwszym dowódcą został kpt. pil. Jan Petrażycki. W 1926 jednostkę przemianowano na II Dywizjon Niszczycielski, a w 1928 na II Dywizjon Niszczycielski Nocny. 14 Eskadrę Lotniczą przemianowano wówczas na 211 Eskadrę Niszczycielską Nocną, a 13 Eskadrę przesunięto do I Dywizjonu Liniowego. W 1929 Dywizjon został rozszerzony o 212 Eskadrę Niszczycielską Nocną, w 1930 o 113 Eskadrę Myśliwską Nocną, a w 1931 o 213 Eskadrę Niszczycielską Nocną. W 1932 nazwę zmieniono na II/1 Dywizjon Bombowy[1][2]. W 1934 113 Eskadra została przekształcona w jednostkę zapasową i wyłączona ze składu Dywizjonu[3].
Wiosną 1938 roku został wycofany z pierwszej linii i przejściowo wyposażony w samoloty PZL.23 Karaś, po czym począwszy od października eskadry otrzymały docelowe bombowce PZL.37 Łoś. W tym samym miesiącu Dywizjon wszedł w skład Zgrupowania Bombowego przy 1 Pułku Lotniczym wraz z V/1 Dywizjonem Bombowym. W marcu 1939 II/1 Dywizjon został rozwiązany, a z Eskadr 211 i 212 utworzono 210 Dywizjon Bombowy w składzie Zgrupowania Bombowego[2].
31 sierpnia 1939 roku 210 Dywizjon Bombowy został przenumerowany na X Dywizjon Bombowy i wszedł w skład Brygady Bombowej[4][5].
Skład
[edytuj | edytuj kod]Obsada personalna
[edytuj | edytuj kod]- Dowódca: ppłk. pil. Józef Werakso
- Oficer takt. oper.: kpt. obs. Marian Dydziul[6]
- Oficer nawig. bomb.: por. obs. Tadeusz Rylski[6]
- Oficer techn.: por. lot. Jerzy Unger[6] †1940 Katyń[7]
- Miejsce stacjonowania : Ułęż
- Wyposażenie: 18 samolotów PZL.37B Łoś i PZL.37Abis Łoś oraz 3 samoloty Fokker F.VIIB/3m
Dowódcy dywizjonu
[edytuj | edytuj kod]- kpt. pil. Jan Petrażycki (1925-1926)[8]
- kpt. pil. Witold Rutkowski (1928-1929)[9]
- mjr pil. Andrzej Płachta (1929-1931)[9]
- mjr obs. Stanisław Luziński (1931-1933)[10]
- mjr pil. Michał Bokalski (1934-1935)[11][12]
- mjr pil. Józef Werakso (1935-1937)[13]
- mjr pil. Lotariusz Paweł Arct (1937-† 13 XII 1938[14])
- mjr/ppłk pil. Józef Werakso (1938-1939)[15]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 47-52.
- ↑ a b Bernad i in. 2006 ↓, s. 84.
- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 82.
- ↑ Bernad i in. 2006 ↓, s. 104.
- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 54.
- ↑ a b c Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w Wojnie Obronnej 1939. s. 103.
- ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 747.
- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 47.
- ↑ a b Pawlak 1989 ↓, s. 49.
- ↑ LAW - Hołd dla bohatera lotnictwa polskiego [dostęp 2025-08-17]
- ↑ Fundacja Obchodów 100. Rocznicy Odzyskania przez Polskę Niepodległości: Michał Stefan Bokalski (1900-1966) [dostęp 2025-08-17]
- ↑ Centralne Archiwum Wojskowe Arkusz ewidencji personalnej RKU Michał Bokalski
- ↑ Centralne Archiwum Wojskowe Arkusz ewidencji personalnej RKU Józef Werakso
- ↑ Nekrologi ś.p. mjr. pil. Lotariusza Pawła Arcta i kpr. strz. sam. rtg Włodzimierza Piereguta. „Polska Zbrojna”. 346, s. 4, 1938-12-15. Warszawa..
- ↑ Centralne Archiwum Wojskowe Arkusz ewidencji personalnej RKU Józef Werakso
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Убиты в Катыни. Книга Памяти польских военнопленных – узников Козельского лагеря НКВД, расстрелянных по решению политбюро ЦК ВКП(б) от 5 марта 1940 года. Лариса Еремина (red.). Москва: Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья», 2015. ISBN 978-5-78700-123-5.
- Izydor Koliński: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 9, Regularne jednostki Wojska Polskiego (lotnictwo), formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek lotniczych. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1978.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: 1989. ISBN 83-206-0760-4.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w Wojnie Obronnej 1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1982, s. 103. ISBN 83-206-0281-5.
- Denes Bernad, Bogdan Braniewski, Jerzy B. Cynk, Andrzej Glass, Tomasz J. Kopański: PZL.37 Łoś. Gdańsk: AJ-Press, 2006, seria: Monografie Lotnicze. 100. ISBN 83-7237-181-4.