Wybory parlamentarne w Korei Południowej w 2024 roku

Korea Południowa Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Korei Południowej Ustrój polityczny Ustrój polityczny Korei Południowej Konstytucja Konstytucja Korei Południowej Władza ustawodawcza Zgromadzenie Narodowe Park Byeong-seug Władza wykonawcza Prezydent Mun Jae-in P.o. premiera Chung Sye-kyun Rząd Rząd Mun Jae-ina Władza sądownicza Wymiar sprawiedliwości Sąd Najwyższy Prokurator generalny Korei Południowej Kontrola państwowa Kontrola państwowa Urząd Audytu Korei Południowej Finanse Bank Korei Samorząd terytorialny Podział administracyjny Korei Południowej Samorząd terytorialny Partie polityczne Partie polityczne Wybory Wybory parlamentarne: 2016 Wybory prezydenckie: 2012 Wybory samorządowe: 2014 Referenda: 1987 Polityka zagraniczna Polityka zagraniczna Ministerstwo Spraw Zagranicznych Korei Południowej minister: Yun Byung-se Wikiprojekt Polityka

Wybory parlamentarne w Korei Południowej w 2024 roku odbyły się 10 kwietnia 2024. Kandydaci ubiegali się o miejsca w 300-osobowym unikameralnym parlamencie Korei – Zgromadzeniu Narodowym. Większość w 22. zgromadzeniu zdobyła opozycyjna wobec rządu Partia Demokratyczna.

W wyborach Koreańczycy oddawali dwa głosy: na kandydata z listy partyjnej oraz na jedno z ugrupowań politycznych. Spośród 300 miejsc w jednoizbowym parlamencie 254 miejsca są obsadzane na podstawie wyników w jednomandatowych okręgach wyborczych, a 46 zostało proporcjonalnie rozdzielone między startujące partie na podstawie liczby głosów^[1][2].

Wyniki

Frekwencja w wyborach wyniosła 67%, najwięcej od 32 lat^[2].

Zwycięstwo odniósł sojusz sił liberalnych: Partia Demokratyczna wraz z partią satelicką zdobyła 175 miejsc, a kolejne 12 mandatów powstała w trakcie kampanii wyborczej Partia Odbudowy Korei(inne języki). Rządząca konserwatywna Partia Władzy Ludowej (ew. Partia Siły Narodu) prezydenta Yoon Suk-yeola wraz z partią siostrzaną zdobyła 108 mandatów^[3][4].

Przegrana partii rządzącej zapowiadała dalszy impas legislacyjny między konserwatystami a liberałami oraz potwierdziła niskie poparcie dla prezydenta Yoona, który prędko zapowiedział zmiany w rządzie^[3][5].

Przypisy