Wincenty Ignacy Jakub Bobrowski (ur. 30 stycznia 1832 w Porębie Wielkiej, zm. 17 marca 1899[1] w Wadowicach) – polski hrabia, komediopisarz, urzędnik bankowy i mecenas sztuki.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jego rodzina pieczętowała się herbem Jastrzębiec. Urodził się w rodzinnym majątku. Jego pradziadem był Iganacy, dziadem Wincenty Seweryn, ojcem Ignacy Maciej (1793–1879[2]), a matką Krystyna z Jordanów h. Trąby (urodzona około 1796, zmarła 18.07.1848 w Porębie Wielkiej).
W 1855 poślubił Ludwikę Emilię Annę z Trzecieskich h. Strzemię, z którą miał troje dzieci: Annę Krystynę Leontynę, Ignacego Adama Rufina i Helenę Ludwikę Teklę (w 1899 poślubiła Józefa Krzywkę[3]).
W 1867 roku został prezesem rady powiatowej bielskiej. Po utracie majątku przeniósł się do Lwowa obejmując stanowisko sekretarza Banku Galicyjskiego.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach Błękitny. Warszawa: 1908, s. 221.
- Walerian Preisner, Bobrowski Wincenty Ignacy (1832–1899) [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. II, Kraków 1936, s. 164.