William-Adolphe Bouguereau

William-Adolphe Bouguereau

Autoportret (1886)
Data i miejsce urodzenia	30 listopada 1825 La Rochelle
Data i miejsce śmierci	19 sierpnia 1905 La Rochelle
Narodowość	Francuz
Dziedzina sztuki	malarstwo
Epoka	akademizm
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

William-Adolphe Bouguereau [buɡ(ə)ʁo] (ur. 30 listopada 1825 w La Rochelle, zm. 19 sierpnia 1905 tamże) – francuski malarz, przedstawiciel akademizmu. Malował wielkie kompozycje figuralne o tematyce religijnej, mitologicznej i historycznej. Specjalizował się w idealizowanych aktach kobiecych^[1].

Urodzony w rodzinie handlarzy winem i oliwą^[1] jako syn Théodora Bouguereau (ur. 1800 r.) i Marii Bonnin (1804 r.), znanej jako Adelina, wychowany został w katolicyzmie. Miał starszego brata Alfreda i młodszą siostrę Marie (znaną jako Hanna), która zmarła mając siedem lat. W 1832 roku rodzina przeniosła się do Saint-Martin-de-Ré. W wieku 12 lat Bouguereau zamieszkał w Mortagne u swego wuja Eugenia będącego księdzem, i rozwinął w sobie miłość do natury, religii i literatury. W 1839 r. został wysłany na studia kapłańskie do katolickiego kolegium w Pons, gdzie rysować i malować nauczył go Louis Sage, uczeń Ingresa.

Bouguereau niechętnie porzucił studia, by powrócić do rodziny, która znalazła się w Bordeaux. Tam poznał miejscowego artystę Charlesa Marionneau i rozpoczął naukę w Miejskiej Szkole Rysunku i Malarstwa w listopadzie 1841 roku. Wkrótce stał się najlepszym uczniem w swojej klasie i zdecydował o kontynuowaniu kariery artystycznej w Paryżu. Dla sfinansowania tego zamiaru sprzedawał portrety – 33 obrazy olejne w ciągu trzech miesięcy (wszystkie niepodpisane, odnaleziono tylko jeden). Do Paryża przybył w wieku 20 lat w marcu 1846 roku^[2] .

Studiował w paryskiej École des Beaux-Arts^[1]. W 1850 otrzymał nagrodę Prix de Rome wraz z trzyletnim pobytem w rzymskiej Villa Medici, gdzie oprócz nauczania formalnego mógł studiować bezpośrednio dorobek artystów renesansu wraz z ich arcydziełami, a także zabytki sztuki greckiej, etruskiej i rzymskiej^[3].

Od lat sześćdziesiątych XIX wieku Bouguereau był ściśle związany z Académie Julian, gdzie udzielał lekcji i porad studentom sztuki z całego świata. Przez kilkadziesiąt lat uczył rysunku i malarstwa setki, jeśli nie tysiące studentów. Otrzymał wiele wyróżnień, m.in. w 1876 r. został dożywotnim członkiem Akademii, a w 1885 r. otrzymał Wielki Medal Honorowy^[4].

Zmarł w La Rochelle w wieku 79 lat wskutek choroby serca. Po nabożeństwie w miejscowej katedrze jego ciało przewieziono pociągiem do Paryża na wtórną ceremonię. Wraz z Nelly i dziećmi pochowany został w rodzinnym grobowcu na cmentarzu Montparnasse^[2] .

 Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Do najbardziej znanych jego obrazów należą: Matka Boska Pocieszycielka, Pierwszy pocałunek, Powrót z winobrania, Narodziny Wenus(inne języki), Kąpiące się i Słotną miłość^{[potrzebny przypis]}.

• 
  Dante i Wergiliusz w piekle, 1850
• 
  Matka Boska Pocieszycielka, 1875
• 
  Narodziny Wenus, 1879
• 
  Kąpiące się, 1884
• 
  Amor i Psyche, 1899

• 1859 – Kawaler Legii Honorowej^[5]
• 1876 – Oficer Legii Honorowej^[5]
• 1881 – Kawaler Orderu Leopolda
• 1885 – Komandor Legii Honorowej^[5]
• 1903 – Wielki Oficer Legii Honorowej^[5]

• Gail C. Andrews: Birmingham Museum of Art : Guide to the collection. London: D. Giles Ltd., 2010. ISBN 978-1-904832-77-5. (ang.).

• Arcydzieło wszechświata według Williama Adolpha Bouguereau. Józef Kuffel (oprac.). Bydgoszcz: Wyd. „Koronis”, 2020. ISBN 978-83-955949-6-0.
• Damien Bartoli, Frederick C. Ross: William Bouguereau: His Life and Works. Wyd. 2. T. 1–2. Woodbridge: Antique Collectors' Club, 2014. ISBN 1-85149-733-1. (ang.).
• Fronia E. Wissman: Bouguereau. San Francisco: „Pomegranate”, 1996. ISBN 0-7649-0396-9. (ang.).