Wacław Hann

Johann Wenzel Hann (Haan^[1]) (ur. 30 kwietnia 1763 w Grazu, zm. 30 kwietnia 1819 we Lwowie) – austriacki poeta, literat, lektor filologii i estetyki na Uniwersytecie Lwowskim, rektor Uniwersytetu w latach 1791–1792.

W 1784 przyjechał do Lwowa z Austrii obejmując posadę wykładowcy tutejszego Uniwersytetu. Szybko nauczył się języka polskiego, tłumacząc utwory polskich pisarzy na niemiecki. W 1789 został dziekanem, a w 1791 rektorem uniwersytetu. W 1793 ciężka choroba zahamowała jego karierę. Od 1805 wykładał w Krakowie, by w 1810 wrócić do Lwowa. 28 czerwca 1811 w uznaniu zasług na rzecz kształcenia młodzieży, otrzymał honorowe obywatelstwo miasta Lwowa^[2]. Starał się o dawną posadę na Uniwersytecie, której mu odmówiono z powodu, jak napisano, niemoralnego życia.

• Vermischte Versuche in der Dichtkunst, Wiedeń, 1782
• Xenokrat: ein Gedicht in seiben Büchern, Wiedeń, 1787
• Albert der Abenteurer. Ein satyrischer Roman, Ignacy Krasicki (tłumaczenie), Wiedeń, Lipsk, 1794

• Honorowi Obywatele Miasta Lwowa
• rektorzy Uniwersytetu Lwowskiego

• Ludwik Finkel, Stanisław Starzyński - "Historya Uniwersytetu Lwowskiego", Lwów 1894, Drukarnia E. Winiarza

• Akt zgonu
• Nekrolog w Wiener Theater-Zeitung