Władysław Bakałowicz
Władysław Bakałowicz z żoną Wiktoryną | |||
Data i miejsce urodzenia | 28 maja 1833 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 15 listopada 1904 | ||
Narodowość | polska | ||
Alma Mater | |||
Dziedzina sztuki | malarstwo | ||
Epoka | realizm | ||
|
Władysław Bakałowicz (ur. 28 maja 1833 w Chrzanowie, zm. 15 listopada 1904 w Paryżu) – malarz rodzajowy i portrecista.
W latach 1846–1852 kształcił się w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych[1]. W 1863 roku wyjechał do Paryża, gdzie zyskał powodzenie malując obrazki drobne, przeważnie figury w strojach XVI i XVII wieku, zwłaszcza sceny z życia dworu francuskiego, za panowania Henryka II Walezjusza. Otrzymał później obywatelstwo francuskie i przyjął nazwisko Ladislav Bakalowicz. Początkowo malował portrety pastelowe, później zajmował się malarstwem historycznym i rodzajowym. wystawiał swoje prace w Salonach paryskich. Swą sztukę prezentował także w Brukseli, Berlinie, Wiedniu, Londynie i Nowym Jorku; w kraju: w Warszawie, Krakowie i Lwowie. Jego żoną była aktorka Wiktoryna Józefa Bakałowicz z którą miał syna Stefana, który również został malarzem.
Przykładowe prace
- Leżąca
- Akt przed lustrem
- Renesansowy bankiet
- Droga wśród zbóż
- Haft
- Kardynał Richelieu
Przypisy
Bibliografia
- Helena d’Abancourt, w: Polski Słownik Biograficzny. T. 1. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1935, s. 225. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 83-04-03484-0
- PWN: 3873480