Vittore Pisani

Vittore Pisani (ur. 23 lutego 1899 w Rzymie, zm. 22 grudnia 1990 w Como) – włoski językoznawca indoeuropeista.

Życiorys

W 1935 został profesorem uniwersytetu w Mediolanie (do 1969). Pisał prace z zakresu etymologii, gramatyki porównawczej języków europejskich i językoznawstwa ogólnego. Jego bogata twórczość naukowa dotyka wielu aspektów niemal wszystkich języków indoeuropejskich, w szczególności sanskrytu, greki, łaciny i języków germańskich. Jego ważniejsze dzieła to Grammatica dell'antico indiano (1930-1933), Studi sulla preistoria delle lingue indoeuropee (1933), Geolinguistica e indoeuropeo (1940), Liguistica generale e linguistica indueoropea (1947), Le lingue dell' Italia antica oltre il latina (1953), Manuale storico della lingua latina (4 tomy, 1962-1975) i Glottologia indoeuropea (1971).

Bibliografia

  • Biogram w języku włoskim
  • Pisani Vittore, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2018-04-15] .
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000110318176
  • VIAF: 100900968
  • LCCN: n79065170
  • GND: 118792326
  • LIBRIS: ljx15z842r20xd0
  • BnF: 12021287j
  • SUDOC: 028361938
  • SBN: CFIV036121
  • NKC: mub2018988989
  • BNE: XX1072143
  • NTA: 069188475
  • CiNii: DA04120547
  • Open Library: OL151373A
  • NUKAT: n01721222
  • J9U: 987007266661605171
  • PTBNP: 594164
  • CONOR: 101702499
  • PWN: 3957667
  • Treccani: vittore-pisani
  • БРЭ: 3138390
  • VLE: vittore-pisani
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 48437