Vincenzo Pagani

Vincenzo Pagani

Data i miejsce urodzenia	1490 Monterubbiano
Data śmierci	1568
Narodowość	włoska
Dziedzina sztuki	malarstwo
Epoka	renesans
Multimedia w Wikimedia Commons

Vincenzo Pagani (ur. 1490 w Monterubbiano, zm. 1568) – malarz włoski, syn artysty Giovanniego Paganiego.

Artysta formował się w warsztacie swego ojca Giovanniego, gdzie wywarło na niego ogromny wpływ malarstwo Carlo Crivelliego i nowoczesne trendy ówczesnej szkoły umbryjskiej. Naśladownictwo Crivelliego widać w pierwszych jego dziełach, np. retabulum z Ortezzano (ok. 1510). W nieco późniejszym retabulum z Corridonii (przechowywany w muzeum parafialnym, ok. 1517) specjaliści zauważają wpływy Singorelliego. Ten ostatni artysta znany był już dzięki swojemu poliptykowi z Arcevii.

W latach 20. XVI wieku malarz wzorował się na szkole weneckiej, znanej głównie z dzieł Antonio Solario, który w tym czasie mieszkał w Fermo. Drugim weneckim artystą tworzącym w Marchii Ankońskiej był Lorenzo Lotto, który pracował w Recanati. Z tego okresu pochodzą następujące dzieła Paganiego: Madonna z czterema świętymi (Moresco) nastawy ołtarzowe z San Ginesio (Muzeum Komunalne, ok. 1533–1538) i Ascoli Piceno (kościół św. Augustyna).

Ostatnim dziełem Paganiego było najprawdopodobniej retabulum dla kościoła San Francesco w Perugii, nazywane Pala Oddi (Galleria Nazionale dell'Umbria, 1553). Artysta współpracował przy jej wykończeniu z Papacello.

• Zdjęcie z Krzyża, muzeum miejskie, Sarnano
• Pieta, Treia
• Retabulum w Ortezzano (ok. 1510)
• Madonna z Dzieciątkiem, świętymi Piotrem i Franciszkiem, muzeum parafialne, Corridonia
• Madonna z czterema świętymi, Moresco
• Retabulum w San Ginesio, muzeum miejskie (1533-1538)
• Pala Oddi, Galleria Nazionale dell'Umbria, Perugia (1553)
• Madonna św. Jakuba, Kościół pw. Świętych Filipa i Jakuba, Montecassiano (ok. 1545)