Vincenzo Maculani
Kardynał prezbiter | |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 11 września 1578 | ||
Data i miejsce śmierci | 16 lutego 1667 | ||
Arcybiskup Benewentu | |||
Okres sprawowania | 1642–1643 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Inkardynacja | dominikanie | ||
Śluby zakonne | 1594 | ||
Sakra biskupia | 19 stycznia 1642 | ||
Kreacja kardynalska | 16 grudnia 1641 | ||
Kościół tytularny | San Clemente | ||
|
Data konsekracji | 19 stycznia 1642 | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | Antonio Marcello Barberini | ||||||||||||||
Współkonsekratorzy | Fausto Poli | ||||||||||||||
|
Vincenzo Maculani OP (ur. 11 września 1578 w Fiorenzuola d’Arda, zm. 16 lutego 1667 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 11 września 1578 roku w Fiorenzuola d’Arda, otrzymując na chrzcie imię Gaspare[1]. W młodości wstąpił do zakonu dominikanów i w 1594 roku złożył profesję wieczystą[2]. Studiował w Bolonii, a następnie został wykładowcą i członkiem inkwizycji rzymskiej[1]. Uczestniczył w procesie Galileusza i był jedną z niewielu osób, które broniły astronoma[1]. 16 grudnia 1641 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Clemente[2]. 13 stycznia 1642 roku został wybrany arcybiskupem Benewentu, a sześć dni później przyjął sakrę[2]. Rok później zrezygnował z zarządzania archidiecezją[2]. Zmarł 16 lutego 1667 roku w Rzymie[1].