Verdelit

Verdelit

Okaz z Minas Gerais z Brazylii
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	Na(Li,Al)₃Al₆(BO₃)₃Si₆O₁₈(OH)₄
Twardość w skali Mohsa	7,5
Przełam	nierówny, muszlowy
Łupliwość	niewyraźna
Pokrój kryształu	słupowy
Gęstość	2,9-3,1
Właściwości optyczne
Barwa	od jasnozielonej do ciemnozielonej; niebieskozielona[1]
Rysa	biała
Połysk	szklisty, żywiczny

Verdelit – rzadki minerał z grupy turmalinów, odmiana elbaitu o kolorze od jasno do ciemnozielonego^[2]. Nazwa pochodzi od łacińskiego verde oznaczającego zielony i greckiego lithos, czyli skała^[3].

Własności fizyczne i chemiczne są takie same jak turmalinów. Jest przezroczysty albo przeświecający. Czasami tworzy charakterystyczne, promieniste skupienia, znane jako tzw. słońca turmalinowe. Do jego wyjątkowych odmian należą tureckie główki oraz turmalin arbuzowy^[3].

Najczęściej występuje w pegmatytach i granitach. Spotykany także w skałach metamorficznych (łupki biotytowe i sporadycznie gnejsy) oraz utworach aluwialnych^[3]. Współwystępuje zwykle z kwarcem, albitem i muskowitem^[2].

Klasyczną i zarazem najlepszą lokalizacją występowania zielonych turmalinów jest stan Minas Gerais w Brazylii. Stwierdzony licznie na obszarze Stanów Zjednoczonych (przede wszystkim Kalifornii, Connecticut i Maine). Został także odkryty na terenie Afganistanu, Australii, Chin, Czech, Finlandii, Francji, Niemiec, Indii, Włoch, Japonii, Kenii, Madagaskaru, Mozambiku, Nigerii, Korei Północnej, Tanzanii, Namibii, Zambii, Kazachstanu, Rosji, Hiszpanii, Sri Lanki, Szwecji, Tadżykistanu i Wielkiej Brytanii^[2][3].