Typowanie dynamiczne
| Ten artykuł od 2017-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Typowanie dynamiczne to przypisywanie typów do wartości przechowywanych w zmiennych w trakcie działania programu. Przy zastosowaniu typowania dynamicznego, zmienne nie posiadają typów przypisanych statycznie, czyli przed uruchomieniem programu np. w trakcie kompilacji. W takiej sytuacji typ zmiennej wynika z wartości, jaką dana zmienna przechowuje. Jest to jeden ze sposobów na zwolnienie programisty z obowiązku deklarowania typów zmiennych. Ułatwia to operacje na zmiennych, utrudnia natomiast kontrolę integralności programu. Zmienna może w różnych momentach wykonania programu przechowywać wartości różnych typów.
Przykład
Poniższy przykład w PHP pokazuje, że zmienna $a
w zależności od wyniku losowania może zawierać albo liczbę, albo napis.
$chceszNapis=rand(0,1); if ($chceszNapis) $a = "ala"; else $a = 4; var_dump($a);
Języki stosujące dynamiczne typowanie
- Lisp
- Perl
- Python
- MATLAB
- R
- PHP
- Ruby
- Erlang
- Tcl
- JavaScript
- OZ
- Smalltalk
- Lua
- Clojure
Zobacz też
- Typowanie statyczne