Tutkarz cygarowiec
Byctiscus betulae | |||
(Linnaeus, 1758) | |||
Tutkarz cygarowiec | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | stawonogi | ||
Gromada | owady | ||
Rząd | chrząszcze | ||
Podrząd | |||
Nadrodzina | ryjkowce | ||
Rodzina | tutkarzowate | ||
Podrodzina | Rhynchitinae | ||
Plemię | Byctiscini | ||
Podplemię | Byctiscina | ||
Rodzaj | Byctiscus | ||
Gatunek | tutkarz cygarowiec | ||
|
Tutkarz cygarowiec (Byctiscus betulae) – gatunek chrząszcza z rodziny tutkarzowatych i plemienia Byctiscini.
Opis
Ciało długości od 4,8 do 7 mm, zielone, złotawozielone, niebieskozielone, niebieskie lub fioletowe. Dołek między oczami szeroki, płytki, o dnie wyposażonym w drobne, owalne punkty tworzące podłużne zmarszczki. W końcowej części pokryw obecne są drobne, jasne, przylegające włoski[1].
Biologia i ekologia
Gatunek wielożerny. Podawany z olsz, brzóz, grabów, buków, jabłoni, topoli, gruszy, leszczyn i głogów[2][1].
Samica składa jaja do tulejek uformowanych z jednego lub czasem kilku liści, gdzie larwy rozwijają się i żerują przez 20-25 dni. Po wypadnięciu na glebę, ulegają przepoczwarzeniu w jej wierzchniej części. Młode osobniki pokazują się w sierpniu i zimują w glebie. Osobniki dorosłe pojawiają się maju[2] lub kwietniu i spotykane są do końca września[1].
Rozprzestrzenienie
Gatunek zasiedla Europę, gdzie sięga za północne koło podbiegunowe, Syberię, Azję Mniejszą, Azję Środkową i północne Chiny. W całej Polsce pospolity, od nizin po niższe góry[2][1].