Toward the Within
Wykonawca albumu koncertowego | ||||
Dead Can Dance | ||||
Wydany | 24 października 1994[1] | |||
---|---|---|---|---|
Nagrywany | listopad 1993 | |||
Długość | 1:07:48 | |||
Wydawnictwo | 4AD | |||
Oceny | ||||
| ||||
Album po albumie | ||||
|
Toward The Within – pierwszy, i przez 19 lat jedyny, oficjalny album koncertowy zespołu Dead Can Dance (Brendana Perry'ego i Lisy Gerrard). Zawiera 15 utworów, z których tylko pięć znanych było z poprzednich albumów zespołu.
Album
Historia
Album nagrany został w listopadzie 1993 w Mayfair Theatre w Santa Monica, Kalifornia. Było to ostatnie duże wydarzenie w Mayfair Theatre, jakiś czas później został on uszkodzony w wyniku trzęsienia ziemi i musiał zostać zburzony. Koncert został wydany w październiku 1994 jako płyta kompaktowa, podwójna winylowa (mały nakład kolekcjonerski), kaseta magnetofonowa i wideo. Wideo, sfilmowane przez Marka Magdisona, zawiera także wywiady z Lisą Gerrard i Brendanem Perrym oraz teledysk do utworu „Yulunga (Spirit Dance)” złożony z fragmentów filmu Baraka. Ani płyta, ani wideo nie zawierają całego koncertu. Na płycie nie znalazł się „Gloridean” oraz utwór z napisów końcowych wideo, na wideo nie znalazła się „Persian Love Song” i koncertowe wykonanie „Yulunga (Spirit Dance)”.
W 2001 Toward the Within zostało wydane na DVD jako część boksu Dead Can Dance (1981–1998); wydanie DVD zawierało dodatkowo dyskografię, teledyski do utworów „Frontier”, „The Protagonist” i „The Carnival Is Over” oraz fragment filmu Baraka zatytułowany Calcutta Foragers/Homeless, w którym podkład muzyczny stanowił utwór „The Host of Seraphim”. W 2004 DVD ukazało się jako oddzielne wydawnictwo.
Lista utworów
1. „Rakim” 6:25 2. „Persian Love Song” 2:56 3. „Desert Song” 4:20 4. „Yulunga (Spirit Dance)” 7:12 5. „Piece for Solo Flute” 3:34 6. „The Wind That Shakes the Barley” 3:12 7. „I Am Stretched on Your Grave” 4:38 8. „I Can See Now” 2:56 9. „American Dreaming” 4:55 10. „Cantara” 5:15 11. „Oman” 5:49 12. „The Song of the Sibyl” 4:31 13. „Tristan” 1:48 14. „Sanvean” 4:05 15. „Don't Fade Away” 6:12 1:07:48
Twórcy
- Lisa Gerrard – śpiew, yangqin, instrumenty perkusyjne
- Brendan Perry – śpiew, gitara 12-strunowa, irlandzkie buzuki, flażolet, instrumenty perkusyjne
- Robert Perry – dudy (uillean pipes), irlandzkie buzuki, flażolet, instrumenty perkusyjne
- John Bonnar – instrumenty klawiszowe, śpiew, instrumenty perkusyjne
- Ronan O'Snoriagh – instrumenty perkusyjne, śpiew
- Andrew Claxton – instrumenty klawiszowe
- Lance Hogan – gitara basowa, gitara 6-strunowa, instrumenty perkusyjne, śpiew
Odbiór
Opinie krytyków
Oceny łączne | |
---|---|
Publikacja | Ocena |
Album of the Year | 80/100[2] |
Recenzje | |
Publikacja | Ocena |
AllMusic | [3] |
Entertainment Weekly | C-[4] |
Prog Archives | 4.23/5.0[5] |
RYM | 3.81/5[6] |
Sputnikmusic | 4.3/5[7] |
Tylko Rock | [8] |
Według Neda Raggetta z AllMusic album Toward the Within, nagrany podczas występu w Los Angeles w ramach trasy koncertowej Into the Labyrinth „pokazuje, że magia zespołu nie była po prostu czymś stworzonym w studiu. Obaj główni wykonawcy są po prostu w doskonałej formie, a ich umiejętności wokalne prawie nie zmniejszyły się z powodu rygorów trasy, jeśli w ogóle, brzmią jeszcze bardziej inspirująco”. Za plus albumu autor uznał „szeroki wachlarz instrumentów, który jest świadectwem wszechstronności grupy”, a także wokalne popisy Brendana Perry’ego z gitarą akustyczną, zwłaszcza w „American Dreaming” i „Don't Fade Away” oraz Lisy Gerrard w połączonych „Tristan” i „Sanvean”[3].
Zdaniem Stevena Mirkina z Entertainment Weekly zespołowi „udaje się stworzyć przyjemne dla ucha, bliskowschodnie brzmienie, jednak Toward the Within to w większości nudna, drętwa rzecz”[4].
W ocenie Macieja Wesołowskiego z czasopisma Tylko Rock do najjaśniejszych punktów albumu należą utwory: „Cantara”, „The Song of the Sibyl” i „The Wind That Shakes the Barley” i „Sanvean”. natomiast większość z pozostałych, nowych utworów niw wytrzymuje – zdaniem autora – „porównania z deadcandance’owymi arcydziełami”. Spośród tych utworów wyróżnił on: „Rakim”, „American Dreaming” i „Don't Fade Away”[8].
Listy sprzedaży
Lista | Kraj | Pozycja |
---|---|---|
Billboard 200 | Stany Zjednoczone | 131[9] |
MegaCharts | Holandia | 76[10] |
Przypisy
- ↑ Dead Can Dance – Toward The Within. Discogs. [dostęp 2023-08-19]. (ang.).
- ↑ Album of the Year: Dead Can Dance – Toward the Within. Album of the Year. [dostęp 2023-08-19]. (ang.).
- ↑ a b Ned Raggett: Toward the Within – Dead Can Dance. AllMusic. [dostęp 2023-08-19]. (ang.).
- ↑ a b Steven Mirkin: Album Review: 'Toward the Within'. Entertainment Weekly. [dostęp 2023-08-19]. (ang.).
- ↑ TOWARD THE WITHIN: Dead Can Dance. Prog Archives. [dostęp 2023-08-19]. (ang.).
- ↑ Toward the Within. RYM. [dostęp 2023-08-19]. (ang.).
- ↑ Dead Can Dance – Toward the Within. Sputnikmusic. [dostęp 2023-08-19]. (ang.).
- ↑ a b Maciej Wesołowski. Tylko Dead Can Dance. „Tylko Rock”. Nr 4 (92), s. 36, kwiecień 1992. Warszawa: Res Publica Press International Sp. z o.o.. ISSN 1230-2317.
- ↑ Dead Can Dance | Biography, Albums, Streaming Links | AllMusic [online], www.allmusic.com [dostęp 2017-11-27] (ang.).
- ↑ Dutch Charts – dutchcharts.nl [online], dutchcharts.nl [dostęp 2017-11-27] .
- p
- d
- e
- Simon Monroe
- Paul Erikson
- Peter Ulrich
Albumy studyjne |
|
---|---|
EP | |
Albumy kompilacyjne |
|
Albumy koncertowe |
|
Powiązane |