WikiMini

Tate Frantz

Tate Frantz
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 marca 2005
Lake Placid

Klub

New York Ski Education Foundation

Debiut w PŚ

26 listopada 2023 w Ruce (30. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

26 listopada 2023 w Ruce (30. miejsce)

Rekord życiowy

231,5 m na Letalnicy w Planicy (30 marca 2025)[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Skoki narciarskie
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Lake Placid 2025 indywidualnie
srebro Lake Placid 2025 druż. miesz.
brąz Lake Placid 2025 drużynowo

Tate Frantz (ur. 28 marca 2005 w Lake Placid[2]) – amerykański skoczek narciarski i kombinator norweski, reprezentant klubu New York Ski Education Foundation. Uczestnik mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym i w lotach narciarskich. Medalista mistrzostw świata juniorów (2025) oraz mistrzostw kraju w skokach narciarskich.

Przebieg kariery

[edytuj | edytuj kod]

Kombinacja norweska

[edytuj | edytuj kod]

Początkowo reprezentował kraj w kombinacji norweskiej. W listopadzie 2021 zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym, zawody w Niżnym Tagile kończąc na 46. i 47. miejscu. Wystartował w zawodach kombinacji norweskiej na Mistrzostwach Świata Juniorów 2022 w Zakopanem. Indywidualnie zajął 27. miejsce, a w drużynie był 8. W marcu 2022 zdobył punkty Pucharu Kontynentalnego: w słabo obsadzonych (w obu sklasyfikowano po 15 zawodników) zawodach cyklu w Lake Placid zajął 12. i 13. miejsce[3].

Skoki narciarskie

[edytuj | edytuj kod]

Od sezonu 2022/2023 rozpoczął starty w międzynarodowych zawodach w skokach narciarskich. W grudniu 2022 zadebiutował w FIS Cupie, zajmując 20. lokatę w Notodden. W styczniu 2023 po raz pierwszy wystartował w Pucharze Kontynentalnym, plasując się dwukrotnie na 44. miejscu zawodów w Planicy. Pierwsze punkty tego cyklu zdobył 14 stycznia 2023, dzięki zajęciu 24. pozycji w Sapporo. W lutym wystartował na Mistrzostwach Świata Juniorów 2023 w Whistler, na których zajął 36. miejsce indywidualnie oraz 10. lokatę w rywalizacji drużynowej mężczyzn oraz drużyn mieszanych. W tym samym miesiącu w Lake Placid zadebiutował w kwalifikacjach do konkursów Pucharu Świata, nie uzyskując awansu do głównych zawodów[4]. Został powołany do reprezentacji USA na seniorskie Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023, ale ostatecznie nie znalazł się w kadrze na żaden z konkursów[5].

7 października 2023 zajął 9. miejsce w konkursie Letniego Pucharu Kontynentalnego w Lake Placid. 26 listopada 2023 w swoim debiucie w zawodach głównych Pucharu Świata zdobył punkt cyklu, konkurs w Ruce kończąc na 30. pozycji. Po raz drugi w najlepszej trzydziestce znalazł się 14 stycznia 2024 w Wiśle, gdzie był 18. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2024, na których konkurs indywidualny ukończył na 20. lokacie, a w drużynie był 9. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2024 został zdyskwalifikowany w zawodach indywidualnych, w drużynie męskiej zajął 6., a w mieszanej – 5. miejsce. Po powrocie do Pucharu Świata w lutym i marcu 2024 jeszcze pięciokrotnie zdobył punkty cyklu, a najwyżej sklasyfikowany został na 16. pozycji, którą zajął 17 marca w zawodach Raw Air 2024 w Vikersund[6].

13 sierpnia 2024 w debiucie w Letnim Grand Prix zajął 27. miejsce w Courchevel. 15 września po raz pierwszy w karierze stanął na podium cyklu najwyższej rangi, konkurs Letniego Grand Prix w Wiśle kończąc na 3. pozycji. Sezon 2024/2025 Pucharu Świata rozpoczął od dwukrotnego zajęcia 10. lokaty w zawodach w Lillehammer. W jego dalszej części regularnie zdobywał punkty cyklu, zajmując głównie miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce. 2 lutego w Willingen po raz trzeci w sezonie zajął 10. pozycję. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2025 w Lake Placid zdobył srebrny medal w konkursie indywidualnym oraz w drużynie mieszanej, a także brązowy w zespole męskim. Wystąpił następnie na seniorskich Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2025 w Trondheim. Zajął na nich 16. lokatę na skoczni normalnej i 14. na dużej indywidualnie, a także 6. w zespole mieszanym i 8. w drużynie męskiej[7]. Sezon 2024/2025 Pucharu Świata ukończył na 22. miejscu w klasyfikacji generalnej z 266 punktami[8].

Jest medalistą mistrzostw Stanów Zjednoczonych – w 2023 zdobył srebrny medal indywidualnie na skoczni dużej[9] oraz brązowy na skoczni normalnej[10], a w 2024 zdobył złoty medal na obu obiektach[11][12].

Osiągnięcia – skoki narciarskie

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2025 Norwegia Trondheim 16. miejsce (K-94), 14. miejsce (K-124)

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2025 Norwegia Trondheim 6. miejsce (drużyna mieszana/K-124)[a], 8. miejsce (K-124)[b]

Starty T. Frantza na mistrzostwach świata – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
16. 2 marca 2025 Norwegia Trondheim Granåsen K-94 HS-102 indywid. 97,0 m 99,0 m 228,9 pkt 36,6 pkt Marius Lindvik
6. 5 marca 2025 Norwegia Trondheim Granåsen K-124 HS-138 druż. miesz.[a] 127,0 m 129,0 m 739,1 pkt (244,4 pkt) 281,3 pkt Norwegia
8. 6 marca 2025 Norwegia Trondheim Granåsen K-124 HS-138 druż.[b] 127,0 m 121,5 m 888,6 pkt (240,3 pkt) 192,2 pkt Słowenia
14. 8 marca 2025 Norwegia Trondheim Granåsen K-124 HS-138 indywid. 125,0 m 126,0 m 248,4 pkt 53,4 pkt Domen Prevc

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2024 Austria Tauplitz 20. miejsce

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2024 Austria Tauplitz 9. miejsce[c]

Starty T. Frantza na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
20. 26–27 stycznia 2024 Austria Tauplitz Kulm K-200 HS-235 indywid. 218,5 m 184,0 m 209,5 m [d] 549,6 pkt 97,8 pkt Stefan Kraft
9. 28 stycznia 2024 Austria Tauplitz Kulm K-200 HS-235 druż.[c] 197,0 m 647,2 pkt (174,7 pkt) 968,2 pkt Słowenia

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2023 Kanada Whistler 36. miejsce
2024 Słowenia Planica dyskwalifikacja
2025 Stany Zjednoczone Lake Placid srebrny medal

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2023 Kanada Whistler 10. miejsce[e], 10. miejsce (drużyna mieszana)[f]
2024 Słowenia Planica 6. miejsce[g], 5. miejsce (drużyna mieszana)[h]
2025 Stany Zjednoczone Lake Placid brązowy medal[i], srebrny medal (drużyna mieszana)[j]

Starty T. Frantza na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
36. 2 lutego 2023 Kanada Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 indywid. 80,0 m 84,2 pkt 173,7 pkt Vilho Palosaari
10. 4 lutego 2023 Kanada Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 druż.[e] 95,0 m 328,0 pkt (109,7 pkt) 644,5 pkt Austria
10. 5 lutego 2023 Kanada Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 druż. miesz.[f] 92,0 m 367,1 pkt (103,8 pkt) 553,1 pkt Słowenia
8 lutego 2024 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. DSQ Stephan Embacher
6. 10 lutego 2024 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż.[g] 97,5 m 98,0 m 830,3 pkt (241,4 pkt) 104,0 pkt Austria
5. 11 lutego 2024 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż. miesz.[h] 94,0 m 95,0 m 873,2 pkt (225,4 pkt) 57,0 pkt Austria
2.srebro 12 lutego 2025 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale K-90 HS-100 indywid. 95,5 m 98,5 m 257,7 pkt 0,4 pkt Stephan Embacher
3.brąz 14 lutego 2025 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale K-90 HS-100 druż.[i] 92,5 m 98,0 m 887,5 pkt (256,0 pkt) 45,0 pkt Austria
2.srebro 15 lutego 2025 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale K-90 HS-100 druż. miesz.[j] 95,0 m 94,0 m 861,6 pkt (240,0 pkt) 58,2 pkt Słowenia

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[8]
2023/2024 42.
2024/2025 22.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło[13][14]
Sezon 2022/2023
Wisła HS134 Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Râșnov HS97 Oslo HS134 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Lahti HS130 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - q q - - - - - - - - - - 0
Sezon 2023/2024
Ruka HS142 Ruka HS142 Lillehammer HS98 Lillehammer HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Wisła HS134 Zakopane HS140 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Lahti HS130 Oslo HS134 Oslo HS134 Trondheim HS105 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
q 30 q q 43 41 39 50 49 50 44 45 18 37 - - - - q 23 34 q 17 18 24 31 44 34 16 - dq - 71
Sezon 2024/2025
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Wisła HS134 Wisła HS134 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oslo HS134 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Lahti HS130 Planica HS240 Planica HS240 punkty
10 10 21 32 q 33 27 26 42 34 19 15 23 13 25 13 14 16 10 19 16 - - 25 24 27 q q 21 266
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło[13][14]
Sezon
2023/2024
Wisła HS134 (duety) Zakopane HS140 Lake Placid HS128 (duety) Oberstdorf HS235 (duety) Lahti HS130 Planica HS240
7 9 - 7 8 7
Sezon
2024/2025
Lillehammer HS140 (mikst) Titisee-Neustadt HS142 (duety) Zakopane HS140 Willingen HS147 (mikst) Lake Placid HS128 (mikst) Lahti HS130 (duety) Planica HS240
10 8 7 7 5 8 8
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[8]
2023/2024 34.
2024/2025 20.
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[14]
2023/2024 42.
2024/2025 14.
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[8]
2024 35.
2025 19.
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[14]
2024 37.
2025 31.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[15]
2024 23.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 15 września 2024 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 132,5 m 131,5 m 271,2 pkt 3. 13,1 pkt Marius Lindvik

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[13][14]
2024
Courchevel HS132 Courchevel HS132 Wisła HS134 Wisła HS134 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
27 31 6 3 - - - - 24 111
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[13][14]
2024 Klingenthal HS140 (mikst)
9
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[16]
2022/2023 94.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło[13][14]
Sezon 2022/2023
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Planica HS138 Planica HS138 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Eisenerz HS109 Eisenerz HS109 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Rena HS139 Rena HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Lahti HS130 Lahti HS130 punkty
- - - - - - 44 44 24 37 37 - - - - - - - - - - - - 51 41 7
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[16]
2023 23.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LPK 2024

Źródło[13][14]
2023
Oslo HS106 Oslo HS106 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 punkty
40 40 52 38 - - 13 9 14 67
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[14]
2022/2023 113.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło[13][14]
Sezon 2022/2023
Frenštát HS106 Frenštát HS106 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Kranj HS109 Kranj HS109 Villach HS98 Villach HS98 Notodden HS98 Notodden HS98 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Villach HS98 Villach HS98 Oberhof HS100 Oberhof HS100 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
- - - - - - - - - - 20 dq - - - - - - - - 11
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
27. 2 marca 2022 Polska Zakopane Gundersen HS105/10 km 23:30,9 +3:15,5 Stefan Rettenegger
8. 5 marca 2022 Polska Zakopane Sztafeta HS105/4x5 km[k] 54:28,9 +4:35,0 Finlandia

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]
Źródło[3]
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił Niżny Tagił Zhangjiakou Zhangjiakou Ruka Ruka Klingenthal Klingenthal Klingenthal Lillehammer Lillehammer Eisenerz Eisenerz Lahti Lahti Park City Park City Whistler Whistler Lake Placid/Orda Lake Placid/Orda punkty
46 47 - - - - - - - 44 46 - - - - 12 13 - - - - 42
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodnik nie wystartował DNF – zawodnik nie ukończył biegu
DNS – zawodnik nie wystartował do biegu

  1. a b Skład zespołu: Paige Jones, Kevin Bickner, Annika Belshaw i Tate Frantz
  2. a b Skład zespołu: Kevin Bickner, Erik Belshaw, Jason Colby i Tate Frantz
  3. a b Skład zespołu: Erik Belshaw, Kevin Bickner, Decker Dean i Tate Frantz
  4. Seria konkursowa została odwołana.
  5. a b Skład zespołu: Maxim Glyvka, Jason Colby, Tate Frantz i Erik Belshaw
  6. a b Skład zespołu: Sandra Sproch, Tate Frantz, Josie Johnson i Erik Belshaw
  7. a b Skład zespołu: Erik Belshaw, Jason Colby, Sawyer Graves i Tate Frantz
  8. a b Skład zespołu: Sandra Sproch, Tate Frantz, Josie Johnson i Erik Belshaw
  9. a b Skład zespołu: Jason Colby, Henry Loher, Bryce Kloc i Tate Frantz
  10. a b Skład zespołu: Sandra Sproch, Jason Colby, Josie Johnson i Tate Frantz
  11. Skład drużyny: Niklas Malacinski, Caleb Zuckerman, Tate Frantz i Gunnar Gilbertson

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-06-22].
  2. Tate FRANTZ - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-07-02].
  3. a b Tate FRANTZ - Athlete Biography - Nordic Combined. fis-ski.com. [dostęp 2024-05-30]. (ang.).
  4. Tate FRANTZ - Athlete Biography - Ski Jumping; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2024-07-17]. (ang.).
  5. Planica (SLO) FIS Nordic World Ski Championships. fis-ski.com. [dostęp 2023-10-11]. (ang.).
  6. Tate FRANTZ - Athlete Biography - Ski Jumping; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-07-17]. (ang.).
  7. Tate FRANTZ - Athlete Biography - Ski Jumping; Season 2025. fis-ski.com. [dostęp 2025-07-20]. (ang.).
  8. a b c d Tate FRANTZ - Athlete Biography - Ski Jumping; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2025-07-20]. (ang.).
  9. Adam Bucholz: Mistrzostwa USA w Lake Placid: Rodzeństwo Belshawów najlepsze na dużej skoczni. skijumping.pl, 2023-10-11. [dostęp 2023-10-11].
  10. Adam Bucholz: Mistrzostwa USA w Lake Placid: Kolejne złote medale rodzeństwa Belshawów. skijumping.pl, 2023-10-11. [dostęp 2023-10-11].
  11. Dominik Formela: Frantz i A. Belshaw mistrzami USA na normalnej skoczni. skijumping.pl, 2024-10-12. [dostęp 2025-07-20].
  12. Dominik Formela: Frantz i A. Belshaw podwójnymi mistrzami USA. skijumping.pl, 2024-10-13. [dostęp 2025-07-20].
  13. a b c d e f g Tate FRANTZ - Athlete Biography - Ski Jumping. fis-ski.com. [dostęp 2024-05-30]. (ang.).
  14. a b c d e f g h i j FRANTZ Tate 2005.03.28 USA. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-05-30].
  15. Tate FRANTZ - Athlete Biography - Ski Jumping; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2025-07-20]. (ang.).
  16. a b Tate FRANTZ - Athlete Biography - Ski Jumping; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-10-11]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]