Tętnica krtaniowa górna (łac. arteria laryngea superior) – w anatomii człowieka tętnica krtani, będąca silnym odgałęzieniem tętnicy tarczowej górnej, odchodzącym w jej początkowym odcinku[1]. Biegnie pod mięśniem tarczowo-gnykowym[1] i wchodzi do krtani, razem z żyłą krtaniową górną i gałęzią wewnętrzną nerwu krtaniowego górnego przechodząc przez otwór w bocznej części błony tarczowo-gnykowej (mniej więcej 1 cm do przodu i powyżej od guzka górnego chrząstki tarczowatej)[2][3]. W przypadkach, gdy w chrząstce tarczowatej znajduje się otwór pod guzkiem górnym, naczynia krtaniowe górne lub ich odgałęzienia mogą przechodzić przez niego zamiast przez otwór w błonie tarczowo-gnykowej[4][1].
Tętnica krtaniowa górna unaczynia większą część krtani. Tworzy zespolenia z gałęzią pierścienno-tarczową tętnicy tarczowej górnej i z tętnicą krtaniową dolną (na mięśniu pierścienno-nalewkowym tylnym, przy górnym brzegu chrząstki pierścieniowatej)[1][5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Układ naczyniowy ↓, s. 199.
- ↑ Trzewa ↓, s. 354.
- ↑ Clark A. Rosen, C. Blake Simpson: Techniki chirurgiczne w laryngologii. Medisfera, 2018, s. 6–7. ISBN 978-83-63367-18-3.
- ↑ Trzewa ↓, s. 349.
- ↑ Układ naczyniowy ↓, s. 223.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, ISBN 978-83-200-4501-7.
- Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom III. Układ naczyniowy, wyd. IX, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, ISBN 978-83-200-3257-4.
