Sztuka generatywna

Ten artykuł dotyczy dziedziny sztuki. Zobacz też: Generowanie obrazów przez AI.

Sztuka generatywna – zastosowanie algorytmów oraz innych autonomicznych systemów do tworzenia dzieł sztuki. Głównym wyróżnikiem sztuki generatywnej są elementy losowości, proceduralności oraz kreatywna autonomia systemu. Nazywana czasami sztuką kodu[1].

Często sztuka generatywna powstaje poprzez eksperymentowanie z kodem lub algorytmem w celu uzyskania estetycznego efektu[1]. Sztukę generatywną można podzielić na dwie kategorie tzw. słabą oraz silną. Pierwsza kategoria obejmuje dzieła, w których artysta w większym stopniu realizuje swoją wizję. W drugiej program komputerowy ma większą autonomię, wtedy rola artysty kończy się na napisaniu programu[2].

Pierwsza wystawa sztuki generatywnej miała miejsce w 1965 roku na Uniwersytecie w Stuttgarcie. Jednak przez wiele lat rozwijała się ona na marginesie głównego nurtu współczesnego życia artystycznego. Obecnie sztuka generatywna zyskuje coraz bardziej na znaczeniu, głównie dzięki coraz większemu znaczeniu technologii i jej wpływu na naszą kulturę[1].

Zobacz też

  • sztuka algorytmiczna
  • obrazy generowane komputerowo
  • fraktal
  • tekstura proceduralna
  • processing
  • wygaszacz ekranu

Przypisy

  1. ↑ a b c Radosław Bomba. Sztuka algorytmów. Algorytmy w sztuce. „Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka”. 104 (1), s. 154–158, 2019. DOI: 10.26112/KW.2019.104.11. ISSN 2300-1704. 
  2. ↑ Paulina Tarara. Sztuka tworząca sztukę: Kreatywne maszyny?. „inAW Journal – Multidisciplinary Academic Magazine”. 1 (1), s. 5, 2020-12-05. DOI: 10.52652/inaw.25. ISSN 2719-7816. [dostęp 2024-05-02]. 

Linki zewnętrzne

  • Tim Holman – Generative Art Speedrun w serwisie YouTube
Kontrola autorytatywna (gatunek sztuki):
  • J9U: 987012574984605171