Styl swobodny

Ten artykuł dotyczy stylu w sztuce starożytnej Grecji. Zobacz też: styl potoczny – pewna odmiana stylistyczna języka.

Ten artykuł od 2010-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Styl swobodny – jest to styl w sztuce starożytnej Grecji, trwający w latach 470 - 420 p.n.e.

Charakteryzował się on wprowadzeniem przez artystów zdobyczy malarstwa monumentalnego i rzeźby.

Jednym z pierwszych, znanych nam artystów, który zastosował nowy sposób dekoracji był Malarz Achillesa. Rysunki, które wykonał wydają się być kopiami posągów. Malarz zwykle ustawiał po jednej postaci z każdej strony wazy, podobnie jak wcześniej robił to Malarz Berliński. W przedstawieniu Achillesa z Amfory Watykańskiej można odnaleźć charakterystyczną dla rzeźb Polikleta postawę bohatera. Również rysunek fałd i draperii szat wskazuje na wpływy rzeźby.

Innym artystą tego okresu był Malarz Kleofona. Jego postacie przedstawione na wazie ukazują scenę pożegnania wojownika, są pełne dostojeństwa i powagi. Przypominają układem i wyrazem sztukę rzeźbiarską z Partenonu.

Następcą stylu swobodnego był styl bogaty.