Stowarzyszenie Muzułmańskie

Stowarzyszenie Muzułmańskie

جمعیت اسلامی افغانستان

Państwo	Afganistan
Lider	Salahuddin Rabani
Data założenia	1968 (jako stowarzyszenie), 1972 (jako partia polityczna)
Ideologia polityczna	konserwatyzm, antykomunizm, islamizm, islamska demokracja, republikanizm, komunitaryzm
Poglądy gospodarcze	gospodarka mieszana
Barwy	zieleń
Strona internetowa

Stowarzyszenie Muzułmańskie (pers. جمعیت اسلامی افغانستان, Dżamiat-e Islami-je Afghanestan) – początkowo stowarzyszenie o charakterze politycznym^[1], następnie centroprawicowa afgańska partia polityczna złożona głównie z Tadżyków^[2], oparta na komunitaryzmie i prawie islamskim. Została założona przez Burhanuddina Rabbaniego, zarejestrowana przez afgańskie Ministerstwo Sprawiedliwości dopiero w 2007 roku^[1]. Była jedną z największych partii w okresie Islamskiej Republiki Afganistanu^[3].

Historia

Stowarzyszenie Muzułmańskie powstało w 1968 roku na Uniwersytecie Kabulskim^[4] jako stowarzyszenie o charakterze politycznym; jego działacze uczestniczyli w demonstracjach i marszach ulicznych w Kabulu^[1]. Jako partia polityczna, została założona w 1972 roku i była kierowana przez Burhanuddina Rabbaniego^[5] nieprzerwanie do jego śmierci w 2011 roku^[6]; według niego, ugrupowanie powstało pod wpływem Bractwa Muzułmańskiego^[1]. Następnego roku prezydent Afganistanu Mohammad Daud Chan zarządził aresztowanie Rabbaniego; ten uciekł do Pakistanu, gdzie również kontynuował działalność swojej partii^[5][4][7] .

Zbrojne ramię partii, dowodzone przez Ahmada Szaha Masuda^{[8][9][10][11][12][13][14]}, działało aktywnie przeciwko komunistom w czasie radzieckiej interwencji^[15], następnie przeciwko władzy Talibów^{[16][1][17][18]}. Za granicą wzięło również udział w I wojnie w Zatoce Perskiej, opowiadając się po stronie Kuwejtu^[19]. Podczas działań wojennych w kraju, siły Stowarzyszenia Muzułmańskiego dokonywały zbrodni wojennych na ludności cywilnej^[14].

22 października 2011 roku, dwa dni po śmierci Burhanuddina Rabbaniego^[20] zorganizowano wybory na nowego lidera partii^[16]; został nim jego syn, Salahuddin^[21].

23 maja 2017 roku powołano 64-osobową radę kierowniczą partii, w której skład weszły trzy kobiety^[21].

Struktury partii^[22]

Stowarzyszeniem Muzułmańskim zarządza centralna komisja, w której skład wchodzą przewodniczący partii, jego zastępca oraz asystent do spraw administracji i finansów. Partia posiada również 10 komisji wykonawczych.

Program partii

Postulaty społeczne^[23]

• konserwacja dawnych dzieł sztuki, odbudowa oraz tworzenie muzeów,
• obrona praw robotników, rolników, rzemieślników oraz artystów,
• opieka nad osobami starszymi i nad potrzebującymi,
• popularyzacja sportu,
• poszanowanie tradycji religijnych,
• rozwój bibliotek oraz ośrodków naukowych i kulturalnych w centralnych prowincjach kraju,
• stworzenie programu ubezpieczeń zdrowotnych i społecznych,
• ustanowienie i regulacja nowego prawa pracy,
• wzmacznianie tożsamości grup etnicznych i narodowych mieszkających w Afganistanie,
• zagwarantowanie prawa do emerytury,
• zagwarantowanie równości wszystkich obywateli Afganistanu,
• zapobieganie drenażowi mózgów.

Postulaty gospodarcze^[24]

• dążenie do samowystarczalności poprzez rozwój produkcji krajowej oraz wspieranie przedsiębiorczości,
• kontrola władz nad zasobami naturalnymi Afganistanu,
• poszanowanie własności prywatnej, o ile nie jest ona szkodliwa dla społeczeństwa,
• realizowanie systemu gospodarki mieszanej,
• ścisła kontrola Afgańskich Sił Granicznych,
• utrzymanie wartości waluty krajowej i kontrolowanie kursu walutowego,
• walka z korupcją,
• wsparcie dla sektora prywatnego poprzez udzielanie dotacji finansowych przez rząd,
• wspieranie programu modernizacji systemu bankowego,
• zapobieganie deficytowi budżetowemu,
• zwiększenie udziału sektora przemysłu w krajowej gospodarce.

Postulaty w sprawie polityki wewnętrznej^[25]

• obrona wolności słowa oraz praw kobiet,
• ochrona bezpieczeństwa narodowego,
• niezależność sądownictwa,
• poszanowanie systemu demokratycznego opartego na islamie,
• równość bez względu na płeć, wyznanie, pochodzenie etniczne, kolor skóry bądź orientację seksualną,
• wprowadzenie systemu parlamentarnego^[21],
• wprowadzenie obowiązkowej służby wojskowej na okres 1 roku.

Postulaty w sprawie polityki zagranicznej^[25]

• poszanowanie wszystkich umów i porozumień międzynarodowych zatwierdzonych przez afgańskie władze,
• prowadzenie polityki de-eskalacji opartej na obronie pokoju na świecie,
• uniemożliwienie innym państwom dominacji nad zasobami naturalnymi, ekonomicznymi i wojskowymi Afganistanu oraz ingerencji w wewnętrzną politykę.

Poparcie w wyborach

Wybory prezydenckie

Wybory parlamentarne

Wybory	Mandaty do Izby Ludowej	+/−
2005	22/249	–
2010	17/249	5
2018	23/249	6

Zobacz też

• Burhanuddin Rabbani
• Islamskie Państwo Afganistanu
• mudżahedini
• Sojusz Północny
• radziecka interwencja w Afganistanie
• Tadżycy
• ustrój polityczny Afganistanu

Przypisy

Bibliografia

• S. Fida Yunas: Afghanistan: Political parties, groups, associations and movements. 1997.
• WilliamW. Maley WilliamW., Fundamentalism Reborn?: Afghanistan and the Taliban, 2001, ISBN 978-1-85065-360-8 .
• GillesG. Kepel GillesG., Jihad: on the trail of Political Islam, 2002 .
• L. R. Reddy: Inside Afghanistan: End of the Taliban Era?. 2002. ISBN 978-81-7648-319-3.
• HusainH. Haqqani HusainH., Pakistan: Between Mosque and Military, 2005, ISBN 978-0-87003-285-1 .

Linki zewnętrzne

• Pakistan's Support of Afghan Islamists, 1975-79 (ang.)