| Kardynał prezbiter | |||
 Seán O’Malley (2010) | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
29 czerwca 1944 | ||
| Arcybiskup metropolita bostoński | |||
| Okres sprawowania |
2003–2024 | ||
| Przewodniczący Papieskiej Komisji ds. Ochrony Osób Małoletnich | |||
| Okres sprawowania |
2014–2025 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Inkardynacja | |||
| Śluby zakonne |
14 lipca 1965 | ||
| Prezbiterat |
29 sierpnia 1970 | ||
| Nominacja biskupia |
30 maja 1984 | ||
| Sakra biskupia |
2 sierpnia 1984 | ||
| Kreacja kardynalska |
24 marca 2006 | ||
| Kościół tytularny | |||
| Odznaczenia | |||
| |||
| Strona internetowa | |||
| Data konsekracji |
2 sierpnia 1984 | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||
| Miejsce | |||||||||||||||||||||||||||||
| Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Seán Patrick O’Malley OFMCap (ur. 29 czerwca 1944 w Lakewood) – amerykański duchowny rzymskokatolicki, kapucyn, doktor literatury hiszpańskiej i portugalskiej, biskup koadiutor diecezji Saint Thomas w latach 1984–1985, biskup diecezjalny Saint Thomas w latach 1985–1992, biskup diecezjalny Fall River w latach 1992–2002, biskup diecezjalny Palm Beach w latach 2002–2003, arcybiskup metropolita bostoński w latach 2003–2024, kardynał prezbiter od 2006, członek Rady Kardynałów od 2013, przewodniczący Papieskiej Komisji ds. Ochrony Małoletnich w latach 2014–2025, szef zarządu Fundacji Papieskiej od 2018, od 2024 arcybiskup senior archidiecezji bostońskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Theodore’a i Mary Louise z domu Reidy.
Wstąpił do zakonu kapucynów – śluby zakonne złożył 14 lipca 1965. Kształcił się w St. Fidelis Seminary w Butler, kolegium zakonnym w Waszyngtonie oraz na Katolickim Uniwersytecie Ameryki w Waszyngtonie. Uzyskał stopień doktora z literatury hiszpańskiej i portugalskiej. Święcenia kapłańskie przyjął 29 sierpnia 1970 z rąk Johna McDowella, biskupa pomocniczego diecezji Pittsburgh.
W latach 1969–1973 wykładał na Katolickim Uniwersytecie Ameryki. Pracował następnie w archidiecezji waszyngtońskiej jako duszpasterz osób pochodzenia hiszpańskiego, portugalskiego i haitańskiego. W czerwcu 1984 został mianowany biskupem koadiutorem diecezji Saint Thomas na Wyspach Dziewiczych. Sakry biskupiej udzielił mu 2 sierpnia 1984, w katedrze Świętych Piotra i Pawła w Charlotte Amalie, Edward John Harper, biskup tej diecezji (z towarzyszeniem Jamesa Hickeya, arcybiskupa waszyngtońskiego oraz Eugene Marino, biskupa pomocniczego waszyngtońskiego). W październiku 1985 objął rządy w diecezji po przejściu biskupa Harpera na emeryturę. W czerwcu 1992 przeszedł na stolicę biskupią Fall River, a we wrześniu 2002 na stolicę biskupią Palm Beach. Na specjalne papieskie zaproszenie uczestniczył w Sesji Specjalnej Światowego Synodu Biskupów ds. Oceanii w Watykanie jesienią 1998. Był również wizytatorem seminariów duchownych w Ameryce Środkowej i na Karaibach.
W lipcu 2003 zastąpił kardynała Bernarda Law na czele archidiecezji bostońskiej. W lutym 2006 papież Benedykt XVI ogłosił jego nominację kardynalską, w marcu 2006 na uroczystości konsystorza O’Malley otrzymał tytuł kardynała prezbitera Santa Maria della Vittoria. Od września 2006 jako jeden z nielicznych kardynałów na świecie rozpoczął prowadzenie bloga, w którym raz na tydzień komentuje bieżące wydarzenia z życia Kościoła lokalnego i powszechnego, w których brał osobisty udział.
Uczestniczył w konklawe 2013, na którym wybrano papieża Franciszka.
Decyzją papieża Franciszka od 13 kwietnia 2013 jest członkiem grupy dziewięciu kardynałów doradców (Rada Kardynałów), którzy służą radą papieżowi w zarządzaniu Kościołem i w sprawach reformy Kurii Rzymskiej[1].
22 marca 2014 został mianowany decyzją papieża Franciszka, przewodniczącym nowo powołanej Papieskiej Komisji ds. Ochrony Małoletnich[2], funkcję tę pełnił do 5 lipca 2025[3].
30 października 2018 został wybrany szefem zarządu Fundacji Papieskiej, zastępując na tym stanowisku kard. Donalda Wuerla[4].
29 czerwca 2024 w związku z ukończeniem 80 lat utracił prawo do udziału w konklawe[5].
5 sierpnia 2024 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z pełnionego urzędu arcybiskupa metropolity bostońskiego[6].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Biuletyn watykański z 13.04.2013. press.catholic.va. [dostęp 2013-04-13]. (wł.).
- ↑ Watykan: powstała Papieska Komisja ds. Ochrony Nieletnich [online], pl.radiovaticana.va [dostęp 2017-11-26] (pol.).
- ↑ Nomina del Presidente della Pontificia Commissione per la Tutela dei Minori. press.vatican.va. [dostęp 2025-07-05]. (wł.).
- ↑ Kardynał znany z walki z pedofilami został szefem papieskiej fundacji. deon.pl, 6 listopada 2018. [dostęp 2018-11-06].
- ↑ Kard. Seán Patrick O’Malley kończy 80 lat – 125 kardynałów elektorów. ekai.pl. [dostęp 2024-06-29]. (pol.).
- ↑ Rinuncia e nomina dell’Arcivescovo Metropolita di Boston (U.S.A.). press.vatican.va. [dostęp 2024-08-05]. (wł.).
- ↑ Mark Labbe: Portugal presents Cardinal O'Malley with highest national honor. thebostonpilot.com, 22 lipca 2016. [dostęp 2018-11-06]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Nota biograficzna Seána Patricka O’Malleya na stronie archidiecezji bostońskiej (arch.). bostoncatholic.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-05-20)]. (ang.).
- Nota biograficzna Seána Patricka O’Malleya na stronie Stolicy Apostolskiej. [dostęp 2024-08-05]. (wł.).
- Seán Patrick O’Malley w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy [dostęp 2023-06-29] (ang.)
- Seán O’Malley [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2020-03-24] (ang.).
