Rudolf Louis

Data i miejsce urodzenia

30 stycznia 1870
Schwetzingen

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

15 listopada 1914
Monachium

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

teoretyk, kompozytor

Multimedia w Wikimedia Commons

Rudolf Louis (ur. 30 stycznia 1870 w Schwetzingen, zm. 15 listopada 1914 w Monachium^[1]^[2]) – niemiecki teoretyk muzyki i kompozytor.

Życiorys

Studiował filozofię na uniwersytetach w Genewie oraz w Wiedniu, gdzie w 1893 roku uzyskał tytuł doktora na podstawie pracy Der Widerspruch in der Musik^[1]^[2]. Edukację muzyczną odbył u Friedricha Klosego (kompozycja) i Felixa Mottla (dyrygentura) w Karlsruhe^[1]^[2]. Dyrygował orkiestrami teatralnymi w Landshut (1895–1896) i Lubece (1896–1897)^[2]. W 1897 roku osiadł w Monachium, gdzie działał jako krytyk muzyczny^[1]^[2]. Od 1900 roku współpracował z „Münchner Neueste Nachrichten”^[1]^[2].

Jako teoretyk propagował idee estetyczne i twórczość Richarda Wagnera, Ferenca Liszta i Antona Brucknera, krytycznie odnosił się natomiast do twórczości Johannesa Brahmsa i Maxa Regera^[1]. Interesował się muzyką współczesnych sobie kompozytorów niemieckich takich jak Hans Pfitzner czy Friedrich Klose^[1]. Opublikował pierwszą obszerną monografię na temat życia i twórczości Brucknera, w której wykorzystał liczne dokumenty związane z kompozytorem, jego korespondencję i pisma^[1]. W napisanej wspólnie z Ludwigiem Thuillem pracy Harmonielehre propagował konserwatywny system harmoniki monistycznej, uwzględniający naukę basu cyfrowanego^[1].

Był autorem poematu symfonicznego Proteus (1903)^[1]^[2], ponadto pisał utwory na fortepian oraz pieśni^[2].

Wybrane prace

(na podstawie materiałów źródłowych^[1]^[2])

Richard Wagner als Musikästhetiker (Lipsk 1897)
Die Weltanschauung Richard Wagners (Lipsk 1898)
Franz Liszt (Berlin 1900)
Hector Berlioz (Lipsk 1904)
Anton Bruckner (Monachium–Lipsk 1904)
Harmonielehre, wspólnie z Ludwigiem Thuillem (Stuttgart 1907)
Die deutsch Musik der Gegenwart (Monachium 1909)
Aufgaben für den Unterricht in der Harmonielehre (Stuttgart 1911)
Schlüssel für Harmonielehre (Stuttgart 1912)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 422. ISBN 978-83-224-3303-4.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2188–2189. ISBN 0-02-865529-X.