| Data urodzenia |
29 października 1928 |
|---|---|
| Data śmierci |
2 marca 1976 |
| Profesor nauk prawnych | |
| Specjalność: prawo pracy | |
| Alma Mater | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
Roman Korolec (ur. 29 października 1928, zm. 2 marca 1976[1]) – polski prawnik i naukowiec, specjalista prawa pracy, kierownik Katedry Prawa Pracy na Uniwersytecie Gdańskim.
Syn Jana i Wandy Heleny z Pruszyńskich[1]. W 1942 wstąpił do Szarych Szeregów. Po wojnie studiował na Uniwersytecie Warszawskim prawo (od 1947) i socjologię (od 1948)[2]. Uczęszczał na wykłady m.in. Stanisława Ossowskiego, Marii Ossowskiej i Władysława Tatarkiewicza. Pracował w Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce[3].
Pierwszy promotor pracy doktorskiej pt. Zakres swobody stron w zakresie kształtowania treści stosunku pracy autorstwa Lecha Kaczyńskiego, późniejszego Prezydenta RP. Po jego śmierci w marcu 1976 kierownictwo Katedry Prawa Pracy UG objął prof. Czesław Jackowiak przybyły z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Roman Korolec. sejm-wielki.pl. [dostęp 2017-11-26].
- ↑ Archiwum Uniwersytetu Warszawskiego, sygn. WHum 9678.
- ↑ Archiwum Uniwersytetu Warszawskiego, sygn. WHum 9678. Zaświadczenie z 22.12.1950.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Piotr Semka: Od Żoliborza do stoczni, w: „Rzeczpospolita”, dodatek „Plus Minus”, s. 22–23.