Roman Antczak
Data i miejsce urodzenia | 10 maja 1912 | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 12 lipca 1940 | ||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
|
Roman Feliks Antczak (ur. 10 maja 1912 w Warszawie[1], zm. 12 lipca 1940 w Warszawie) – polski bokser, reprezentant Polski, wicemistrz Europy.
Kariera sportowa
Pięściarstwem zainteresował się w 1930 roku, wstępując do klubu Skoda Warszawa. Dysponując dobrymi warunkami fizycznymi, robił szybkie postępy w ringu i stał się czołowym pięściarzem kategorii półciężkiej w Polsce. Startując w mistrzostwach Polski – dwa razy został mistrzem kraju w 1933 i 1934 roku. Największym sukcesem w jego karierze było wywalczenie tytułu wicemistrza Europy wagi półciężkiej w mistrzostwach Europy w Budapeszcie 1934 roku. Dwa razy wystąpił w reprezentacji Polski – doznając dwóch porażek w latach 1933–1934[2].
Ciekawie zapowiadającej się karierze boksera położyła kres choroba płuc w 1935 roku.
Pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kw. 110 S II 20).