Radama I
Król Madagaskaru | |||
Okres | od 1810 | ||
---|---|---|---|
Poprzednik | Andrianampoinimerina | ||
Następca | Ranavalona I Okrutna | ||
Dane biograficzne | |||
Dynastia | Merina | ||
Data urodzenia | 1793 | ||
Data śmierci | 1828 | ||
Ojciec | Andrianampoinimerina | ||
Żona | Ranavalona I Okrutna | ||
|
Radama I (ur. w 1793[1], zm. w 1828) – władca Imeriny na wyspie Madagaskar od 1810 do 1828.
Syn Andrianampoinimeriny, małżonek Ranavalony I Okrutnej. Współpracując z Anglikami powiększył znacznie terytorium państwa, zajmując prawie cały Madagaskar. Zawarł sojusz w 1816 r. z Wielką Brytanią, który zapewnił regularne dostawy broni palnej jego armii oraz pomoc brytyjskich instruktorów i misjonarzy z London Missionary Society. W zakładanych przez nich szkołach kształciła się elita wykorzystywana przez Radamę I w administracji.
Ceną za chrystianizację i europeizację kraju była likwidacja handlu niewolnikami oraz wzrastające obciążenie chłopów powinnościami wobec państwa, głównie służbą wojskową. Wywołało to silny opór społeczny, który w 1822 r. przyjął formę otwartej rebelii. Król znany też jako „madagaskarski Napoleon” zmarł w sile wieku z powodu nieznanej choroby.
Przypisy
- ↑ Prawdopodobna data urodzin.
Bibliografia
- Encyklopedia Historyczna Świata. ISBN 83-85909-77-X. oraz Madagascar
- Britannica: biography/Radama-I
- Universalis: regne-de-radama-i
- Catalana: 0053876