Prefiks międzynarodowy

Prefiks międzynarodowy – element numeracji telefonicznej wybierany przed międzynarodowym numerem abonenta (zawierającym wskaźnik międzynarodowy, zwany też kodem kraju) przy realizacji połączeń międzynarodowych. Oznacza przejście z poziomu numeracji krajowej na poziom numeracji międzynarodowej.

Zgodnie z zaleceniem ITU-T w Polsce i większości krajów są to cyfry „00”. W niektórych krajach używane są inne prefiksy:

  • 010 – Japonia,
  • 011 – USA i Kanada (i inne kraje należące do NANP North American Numbering Plan),
  • 001 – Mongolia,
  • 0011 – Australia,
  • 009 – Nigeria,
  • 810 – kraje poradzieckie (Rosja, Kazachstan, Tadżykistan, Turkmenistan, Białoruś),
  • 000 – Tanzania, Uganda,
  • 99x – Finlandia (dodatkowy, oprócz standardowego „00”, prefiks używany do wskazania operatora, za pośrednictwem którego zestawiane jest połączenie, x - jedna, dwie lub 3 cyfry).

Prefiksy międzynarodowe używane w przeszłości:

Prefiks międzynarodowy nie jest elementem składowym numeru międzynarodowego, a jedynie wchodzi w skład schematu wybierania numeru międzynarodowego.

Ze względu na róźnorodność prefiksów występujących w poszczególnych krajach, w zapisie numerów telefonicznych (np. w korespondencji, ogłoszeniach, na wizytówkach, itp.) ITU-T zaleca stosowanie znaku „+” na oznaczenie prefiksu międzynarodowego.

Telefonia komórkowa

W telefonii komórkowej prefiksu międzynarodowego z kodem kraju należy używać, kiedy dzwoni się do innego kraju, niż tego, w którym się znajduje. Można go również używać do rozmów krajowych – jeżeli jest się w macierzystym kraju, nie zapłaci się jak za rozmowę międzynarodową. Dodatkowo w telefonach komórkowych zmienny prefiks międzynarodowy można zastąpić znakiem „+”. Obie te cechy pozwalają zachować spójność numerów przy zmianie kraju, w którym abonent się znajduje.