Portoferraio
gmina | |||
Panorama miasta | |||
Państwo | Włochy | ||
---|---|---|---|
Region | Toskania | ||
Prowincja | Livorno | ||
Kod ISTAT | 049014 | ||
Powierzchnia | 48,48 km² | ||
Populacja (2018) • liczba ludności |
| ||
• gęstość | 247,50 os./km² | ||
Numer kierunkowy | 0565 | ||
Kod pocztowy | 57037 | ||
Położenie na mapie Toskanii | |||
Położenie na mapie Włoch | |||
42°49′N 10°19′E/42,816667 10,316667 | |||
| |||
| |||
Strona internetowa |
Portoferraio – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Toskania, w prowincji Livorno. Jest największym miastem na Elbie. Miejsce zesłania Napoleona w latach 1814–1815.
Miasto wznosi się amfiteatralnie nad portem. Od północy ogranicza je wysoki, skalisty brzeg, od zachodu fort Falcone i cytadela Medicee, a od wschodu fort Stella. Angielski admirał Nelson wyraził się o mieście: Ze względu na położenie najdoskonalszy port na świecie[2].
Historia
Miasto założył książę Toskanii Kosma I Medyceusz w 1548. Pozostawało częścią Wielkiego Księstwa Toskanii, będącego od 1737 w strefie wpływów Austrii. W czasie wojen napoleońskich obiekt zmagań Austrii, Wielkiej Brytanii i Francji. W 1803 Stefan Oskierko organizował tu polskie oddziały piechoty. Po porażce francuskiej przebywał tu w latach 1814-1815 na zesłaniu Napoleon Bonaparte. W 1815 Portoferraio powróciło we władanie Toskanii, wraz z którą w 1861 zostało częścią zjednoczonych Włoch.
Demografia
Większość mieszkańców miasta stanowią Włosi. Według danych na 31 grudnia 2016 w Portoferraio zamieszkiwało 918 obcokrajowców[3], stanowiąc 7,66% populacji miasta. Najliczniejsze grupy stanowili imigranci: z Rumunii – 1,09% mieszkańców miasta, z Maroka – 0,83%, z Ukrainy – 0,77%, oraz z Mołdawii – 0,74%[3]. Z Polski pochodziło jedynie 6 osób[3].
Zabytki
Fortyfikacje:
- Fortezza del Volterraio – twierdza sięgająca X w.
- Forte Stella – twierdza z XVI w.
- Forte Falcone
- Torre della Linguella
- Torre del Gallo
Kościoły:
- Propositura della Natività di Maria (Prepozytura Narodzenia NMP)
- Chiesa di San Crispino (Kościół św. Kryspina)
- Chiesa di San Marco alle Grotte (Kościół św. Marka), sięgający XVII w.
- Chiesa di Santo Stefano alle Trane (Kościół św. Stefana), sięgający XIII w.
- Cappella dell'Annunziata (Kaplica Zwiastowania), sięgająca XVI w.
- Chiesa del Santissimo Sacramento (Kościół Najświętszego Sakramentu), sięgający XVI w.
- Chiesa di San Rocco (Kościół św. Rocha)
Miejsca pobytu Napoleona:
- Palazzina dei Mulini – piętrowy budynek, będący miejscem zesłania Napoleona w 1814 roku. Znajdujących się tutaj 13 komnat (wielki salon, salonik cesarza, biblioteka, sypialnia, gabinet, pokój egipski z hieroglifami na ścianach) zachowanych zostało w takim stanie, w jakim zostawił je cesarz. Obecnie siedziba muzeum
- Villa di San Martino – willa letnia, w której mieszkał Napoleon pomiędzy majem 1814 a lutym 1815, ob. muzeum
Latarnie morskie:
- Latarnia morska w Portoferraio(inne języki) z 1788
- Latarnia morska na Scoglietto di Portoferraio(inne języki) z 1910
- Forte Stella
- Torre della Linguella
- Propositura della Natività di Maria
- Palazzina dei Mulini
- Palazzina dei Mulini – wnętrze
- Villa di San Martino
- Latarnia morska
Urodzeni w Portoferraio
- Stanislao Bechi - major armii włoskiej, uczestnik powstania styczniowego
Bibliografia
- Źródło danych: Istituto Nazionale di Statistica
Linki zewnętrzne
- Strona gminy
- Oficjalna strona. portoferraio.e-unico.it. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-06-17)].
Przypisy
- p
- d
- e
- Catalana: 0052323