WikiMini

Podbiałek alpejski

Podbiałek alpejski
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

astrowce

Rodzina

astrowate

Podrodzina

Asteroideae

Rodzaj

podbiałek

Gatunek

podbiałek alpejski

Nazwa systematyczna
Homogyne alpina (L.) Cass
G.-F.Cuvier, Dict. Sci. Nat., ed. 2. 21: 412 (1821)[3]
Synonimy
  • Homogyne montana C.F.Frölich
  • Tussilago alpina L.[3]
Multimedia w Wikimedia Commons

Podbiałek alpejski (Homogyne alpina (L.) Cass) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych (Asteraceae). Występuje w górach południowej i środkowej Europy – od Pirenejów po Półwysep Bałkański i Ukrainę[3][4]. W Polsce rośnie w Karpatach i Sudetach, poza górami w okolicy Zgorzelca[4].

Nazwa zwyczajowa polska pochodzi od kształtu liści bardzo podobnych, tylko znacznie mniejszych, do liści podbiału pospolitego[5]

Morfologia
Pokrój
Skupisko podbiałka
Koszyczek

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Roślina zielna z pełzającym, cienkim i walcowatym kłączem. Łodyga kwiatonośna osiąga od 10 do 40 cm wysokości, jest nierozgałęziona, czerwonobrunatnej barwy, pajęczynowato-wełnisto owłosiona. Włoski gruczołowate i zwykłe, ale rozgałęzione[4].
Liście
Odziomkowe, długoogonkowe, skupione w rozetę przyziemną. Są zimotrwałe i skórzaste, okrągławo nerkowate z sercowato wyciętą nasadą. Osiągają do 6 cm długości. Brzegi karbowane, czasem z ostkami na końcach karbów. Liście z wierzchu są ciemnozielone, od spodu jaśniejsze, bywają czerwonawo nabiegłe. Dwa liście łodygowe łuskowate – małe, siedzące i jajowate[4].
Kwiaty
Zebrane w pojedyncze, fioletowo-różowe koszyczki długości ok. 1,5 cm. Wszystkie kwiaty są rurkowate. Na brzegu koszyczka występują liczne kwiaty żeńskie o długości do 10 mm, w środku obupłciowe, lecz płonne kwiaty osiągające do 18 mm. Kwiatostany rozwijają się pojedynczo na szczycie łodygi. Listki okrywy w jednym szeregu, lancetowate, luźno ustawione, na brzegu zielone, wzdłuż grzbietu czerwonawe[4].
Owoce
Nagie, brązowe i błyszczące niełupki o długości do 4,5 mm i szerokości do 2 mm z białymi włoskami puchu kielichowego[4].

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]
 Zobacz też: Rośliny tatrzańskie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).
  3. ↑ a b c Homogyne alpina (L.) Cass., [w:] Plants of the World online [online], Royal Botanic Gardens Kew [dostęp 2025-07-18].
  4. ↑ a b c d e f g h Jan Walas, Homogyne Cass., Podbiałek, [w:] Bogumił Pawłowski, Adam Jasiewicz (red.), Flora polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych, t. XII, Warszawa, Kraków: PAN, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1971, s. 305.
  5. ↑ a b Halina Piękoś-Mirkowa, Zbigniew Mirek, Rośliny górskie, Warszawa: MULTICO, s. 60, ISBN 978-83-7073-276-9.
  6. ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  7. ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.
  • Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.