Pistolet maszynowy UD42
Państwo | Stany Zjednoczone | ||
---|---|---|---|
Producent | Marlin Firearms Co. | ||
Rodzaj | pistolet maszynowy | ||
Historia | |||
Prototypy | 1940 | ||
Produkcja | 1942 – ?? | ||
Wyprodukowano | 15 000 egz. | ||
Dane techniczne | |||
Kaliber | 9 mm | ||
Nabój | |||
Magazynek | pudełkowy, 25 nab. | ||
Wymiary | |||
Długość | 810 mm | ||
Długość lufy | 279 mm | ||
Masa | |||
broni | 4,10 kg (bez magazynka) | ||
wyposażenia dodatkowego | 0,45 kg (załadowany magazynek) | ||
Inne | |||
Prędkość pocz. pocisku | 365 m/s | ||
Szybkostrzelność teoretyczna | 700 strz/min | ||
Zasięg skuteczny | 200 m | ||
|
UD42 (skrót od United Defense nazwy dystrybutora broni) – amerykański pistolet maszynowy z okresu II wojny światowej.
Historia
Pistolet maszynowy UD42 został skonstruowany przez Carla Swebiliusa z firmy projektowej High Standard Manufacturing Company. Pierwsze testy pistoletu odbyły się w sierpniu 1940. Wdrożenie do produkcji nastąpiło w listopadzie 1941.
Siły Zbrojne Stanów Zjednoczonych nie wykazały zainteresowania konstrukcją, ponieważ broń była przystosowana do naboju kal. 9 x 19 mm Parabellum, który nie był dla niej typowy. Zainteresowanie zakupem broni wyraził rząd Holandii. Firma United Defence Supply Co. będąca właścicielem projektu zleciła produkcję 15.000 szt zamówionych przez Holandię w firmie Marlin Firearms w North Haven. Zanim zlecenie zostało wyprodukowane zakończyły się jednak walki w Indiach Holenderskich (Holenderskie Indie Wschodnie) i Holendrzy nigdy zamówienia nie odebrali. Łącznie wyprodukowano 15 000 egzemplarzy broni[1].
Ostatecznie 14.200 szt. z wyprodukowanej partii sprzedano służbom wywiadowczym: amerykańskiej Office of Strategic Services (poprzednik CIA) oraz angielskiej Special Operations Executive, które przerzuciły je na teren okupowanej Europy z przeznaczeniem dla ruchu oporu. Broń ta doskonale się do tego nadawała z uwagi na dostępność amunicji. Amunicji 9 x 19 mm Parabellum używała większość europejskich armii, w tym hitlerowski Wehrmacht.
W literaturze bywa ona określana również jako pistolet maszynowy Marlin lub High Standard.
Służba
Pistolet maszynowy UD42 okazał się bardzo udaną bronią, celną i odporną na trudne warunki. Wadą była jego wysoka cena wynikająca z "przedwojennych" standardów konstrukcji i produkcji.
Broń była dostarczana głównie na potrzeby ruchu oporu w okupowanej Europie, w tym także do polskich oddziałów partyzanckich. W pewną ich liczbę uzbrojone były amerykańskie oddziały specjalne.
Konstrukcja
Pistolet działał na zasadzie odrzutu zamka swobodnego i był zasilany z pudełkowych magazynków o pojemności 25 naboi, dołączanych od dołu.
Broń miała lufę o 6 bruzdach prawoskrętnych, na której końcu osadzona była muszka. Lufę łączono na gwint i kołkowano z walcowaną komorą zamkową, a pod spodem mocowano chwyt pistoletowy wykonany z drewna. Broń posiadała mechanizm uderzeniowy typu kurkowego. Osobliwą cechą UD42 była konstrukcja magazynków pozwalająca łączyć je w pary, ze szczękami skierowanymi w przeciwne strony, co przyspieszało i ułatwiało wymianę opróżnionego magazynka.
Przypisy
- ↑ Marlin UD-42 from the Dutch Resistance. Forgotten Weapons 2018-01-11. [dostęp 2018-08-27].
Linki zewnętrzne
- World-Guns.com
- p
- d
- e
Pistolety i rewolwery |
|
---|---|
Pistolety maszynowe | |
Karabiny i karabinki |
|
Karabiny maszynowe | |
Strzelby | |
Granatniki przeciwpancerne i granaty ręczne | |
Miotacze ognia |