Pismo jawajskie

Pismo jawajskie, hanacaraka, alfabet jawajski, pismo kawi – stary alfabet sylabiczny pochodzenia indyjskiego używany do zapisywania języka jawajskiego, a także w uproszczonej wersji do zapisu języka sundajskiego.

Używany jeszcze niekiedy także współcześnie alfabet jawajski (znany od XVI w.) jest odmianą starszej formy pisma zwanej kawi, wprowadzonej na Jawie wraz z przybyciem buddyzmu i hinduizmu.

Pismo jawajskie zostało praktycznie wyparte przez alfabet łaciński, który odgrywa dominującą rolę i jest preferowany w większości domen (piśmiennictwo, teksty pisane odręcznie, komunikacja internetowa)^[1]. Podstawy tradycyjnego systemu pisma są nauczane w szkołach; ponadto podejmuje się próby promowania pisma jawajskiego w przestrzeni publicznej (jego użycie jest spotykane na szyldach)^[2].

Pismo jawajskie jest typową indyjską abugidą. Każda z dwudziestu liter reprezentuje spółgłoskę z domyślną samogłoską ɔ. Inne samogłoski zaznaczane są za pomocą znaków diakrytycznych.

• pismo balijskie

• Annabel Teh Gallop. Golden letters: writing traditions of Indonesia = Surat emas: budaya tulis di Indonesia (with Bernard Arps). London: British Library; Jakarta: Yayasan Lontar, c1991. ISBN 979-8083-06-7
• Theodore G. Th. Pigeaud. Javanese and Balinese manuscripts and some codices written in related idioms spoken in Java and Bali: descriptive catalogue, with examples of Javanese script, introductory chapters, a general index of names and subjects Wiesbaden: Steiner, 1975. ISBN 3-515-01964-2
• Tom Hoogervorst, Language policy and the politics of language, [w:] K. AlexanderK.A. Adelaar, AntoinetteA. Schapper (red.), The Oxford Guide to the Malayo-Polynesian Languages of Southeast Asia, Oxford: Oxford University Press, 2024, s. 225–235, DOI: 10.1093/oso/9780198807353.003.0017, ISBN 978-0-19-880735-3, ISBN 978-0-19-253426-2, OCLC 1449546728  (ang.).

• Tuladha Jejeg, Unicode Font of Javanese script
• Alfabet jawajski na portalu Omniglot
• Konwerter pisma jawajskiego na alfabet łaciński
• Alfabet jawajski