Pier Francesco Meglia
Kardynał prezbiter | |||
Kraj działania | Włochy | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 3 listopada 1810 | ||
Data i miejsce śmierci | 31 marca 1883 | ||
Nuncjusz apostolski we Francji | |||
Okres sprawowania | 1874–1879 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Prezbiterat | 24 września 1836 | ||
Sakra biskupia | 25 września 1864 | ||
Kreacja kardynalska | 19 września 1879 | ||
Kościół tytularny | Santi Silvestro e Martino ai Monti | ||
|
Data konsekracji | 25 września 1864 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | Pius IX | ||||||
Współkonsekratorzy | Giuseppe Berardi | ||||||
|
Pier Francesco Meglia (ur. 3 listopada 1810 w Santo Stefano al Mare, zm. 31 marca 1883 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 3 listopada 1810 roku w Santo Stefano al Mare, jako syn Stefana Meglii i Marii Cateriny Garibaldi[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. 24 września 1836 roku przyjął święcenia kapłańskie[1]. 22 września 1864 roku został tytularnym arcybiskupem Damaszku, a trzy dni później przyjął sakrę[2]. Sprawował funkcję nuncjusza w Meksyku (1864–1866), Bawarii (1866–1874) i Francji (1874–1879)[2]. 19 września 1879 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santi Silvestro e Martino ai Monti[2]. Zmarł 31 marca 1883 roku w Rzymie[1].