Pieczareczka jedwabista
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | grzyby | ||
| Typ | podstawczaki | ||
| Klasa | pieczarniaki | ||
| Rząd | pieczarkowce | ||
| Rodzina | pieczarkowate | ||
| Rodzaj | pieczareczka | ||
| Gatunek | pieczareczka jedwabista | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Leucoagaricus sericifer (Locq.) Vellinga Persoonia 17(3): 477 (2000) | |||
| |||
Pieczareczka jedwabista (Leucoagaricus sericifer (Locq.) Vellinga) – gatunek grzybów z rodziny pieczarkowatych (Agaricaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Leucoagaricus, Agaricaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1952 r. Marcel Locquin, nadając mu nazwę Pseudobaeospora sericifera. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Else Vellinga w 2000 r.[1]
Synonimy[2]:
- Lepiota cristata var. sericea Cool 1922
- Lepiota sericata Kühner & Romagn. 1953
- Lepiotasericatella Malençon 1970
- Lepiota sericea (Cool) Huijsman 1943
- Lepiota sericifera (Locq.) Locq. 1956
- Leucoagaricus sericatellus (Malençon) Bon 1979
- Leucoagaricus sericeus (Cool) Bon & Boiffard 1979
- Leucoagaricus sericifer f. sericatellus (Malençon) Vellinga 2000
- Pseudobaeospora sericatella (Malençon) M.M. Moser 1986
- Pseudobaeospora sericifera Locq. 1952
- Sericeocybe sericifer (Locq.) Doss. 2002
- Sericeocybe sericatellus (Malençon) Bon 1980
- Sericeocybe sericatus (Kühner & Romagn.) Heinem. 1978
- Sericeocybe sericatus var. sericatellus (Malençon) Heinem. 1978
- Sericeocybe sericeus (Cool) Contu 1991
- Sericeocybe sericifer (Locq.) Døssing 1991
Polską nazwę zarekomendowała Komisja ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów przy Polskim Towarzystwie Mykologicznym w 2024 r.[3]
Morfologia
U formy sericifer podstawki 4-zarodnikowe, cheilocystydy duże, wyraźnie baryłkowate z długą szyjką i lekko poszerzoną główką, u formy sericatellus podstawki 2-zarodnikowe, cheilocystydy niewielkie i bez główki. W cheilocystydach brak kryształków. Owocniki po wysuszeniu brązowe[4].
Występowanie i siedlisko
Leucoagaricus sericifer znany jest w niektórych krajach Europy i w stanie Waszyngton w USA[5]. Brak go w opracowaniu W. Wojewody z 2003 roku[6]. Jego występowanie w Polsce w 2018 r. podali Gierczyk i in.[7]
Przypisy
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2019-12-16] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2019-12-16] .
- ↑ Rekomendacja nr 3/2024 Komisji ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów Polskiego Towarzystwa Mykologicznego [online] [dostęp 2024-04-02] .
- ↑ Else.C.E.C. Vellinga Else.C.E.C., Leucoagaricus subgenus Sericeomyces, „Persoonia”, 17 (3), 2000, s. 473–480 .
- ↑ Discover Life Maps [online] [dostęp 2019-12-16] .
- ↑ WładysławW. Wojewoda WładysławW., Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 408, ISBN 83-89648-09-1 .
- ↑ B.B. Gierczyk B.B. i inni, Contribution to the knowledge of mycobiota of the Western Sudety Mountains and Western Sudety Foothills (SW Poland). Part 1, „Acta Mycol.”, 53 (2), 2018, s. 1106 .
