Phytoliriomyza melampyga
Phytoliriomyza melampyga[1] | |||
(Loew, 1869) | |||
Postać dorosła (film) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | stawonogi | ||
Gromada | owady | ||
Rząd | motyle | ||
Podrząd | Glossata | ||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | Gelechioidea | ||
Rodzina | miniarkowate | ||
Rodzaj | Phytoliriomyza | ||
Gatunek | Phytoliriomyza melampyga | ||
Synonimy | |||
| |||
|
Phytoliriomyza melampyga – gatunek muchówki z rodziny miniarkowatych (Agromyzidae). Należy do tzw. owadów minujących[2].
Morfologia i cykl życiowy
Ze złożonych na liściach roślin jaj wylęgają się larwy typu czerw bez wyodrębnionej głowy i bez odnóży piersiowych i brzusznych. Nie posiadają także odnóży gębowych, lecz charakterystyczny aparat gębowo-gardłowy widoczny przez prześwitujące ciało. Wysysając soki liścia tworzą w nim początkowo wąskie miny, które nieregularnie się poszerzają i zwężają, w końcu powstaje duża, nieregularna biała plama. Odchody larwy bryłkowate, nitkowate lub sznurkowate. Larwy pełzają wewnątrz miny na boku ciała. Przed przepoczwarczeniem opuszczają minę, wycinając w niej półokrągłą szczelinę wyjściową. Przepoczwarczają się na ziemi poza liściami. Rudobrązowa poczwarka znajduje się w ostatniej chitynowej osłonie larwy. Powstająca głowa, skrzydła i odnóża są przez osłonę niewidoczne[2].
Występowanie
W Europie występuje pospolicie. Opisano występowanie w Anglii, Danii, Irlandii, Finlandii, Norwegii, Szwecji, Holandii, Luksemburgu, Belgii, Niemczech, Czechach, na Litwie, w Polsce, Rumunii, Słowacji, Szwajcarii i Ukrainie[2].
Monofag żerujący na liściach niecierpków (Impatiens). Pospolicie występuje zwłaszcza na niecierpku gruczołowatym (I. glandulifera) i drobnokwiatowym (I. parviflora). Ponadto występuje na niecierpku pomarańczowym (I. capensis), niecierpku pospolitym (I. noli-tangere) i niecierpku szorstkim (I. scabrida)[3].