Park Narodowy Reunionu
Ten artykuł od 2016-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
park narodowy | |
Państwo | Francja |
---|---|
Departament zamorski | Reunion |
Data utworzenia | 5 marca 2007 |
Powierzchnia | 1054.47 km² |
Położenie na mapie Reunionu | |
21°09′S 55°30′E/-21,150000 55,500000 | |
Strona internetowa |
Park Narodowy Reunionu (fr. Parc national de La Réunion) - park narodowy na francuskiej wyspie Reunion na Oceanie Indyjskim, założony w 2007 roku.
Park, którego centralna część obejmuje blisko 40% powierzchni wyspy, został utworzony dla ochrony endemicznych gatunków roślin i zwierząt Reunionu. Park obejmuje zbocza wygasłego wulkanu Piton des Neiges i trzy wytworzone przez niego kaldery Cilaos, Mafate i Salazie, a także czynny wulkan Piton de la Fournaise.
W 2010 roku obszar parku został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO pod nazwą Szczyty, kotły i stoki wyspy Reunion.
Bibliografia
- Strona internetowa parku (fr.)
- Unesco – Patrimoine mondial : Pitons, cirques et remparts de l’ile de la Réunion (fr.)
- p
- d
- e