WikiMini

Parafia św. Marii Magdaleny w Głębokiem

Parafia
św. Marii Magdaleny
w Głębokiem
Ilustracja
kościół parafialny
Państwo

 Polska

Siedziba

Głębokie

Adres

Głębokie 39,
38-520 Rymanów

Data powołania

przed 1538

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Archidiecezja

przemyska

Dekanat

Rymanów

Kościół

św. Marii Magdaleny

Filie

Sieniawapw. św. Jana Pawła II
Pastwiskapw. św. Józefa Robotnika

Proboszcz

ks. Stanisław Gniewek

Wezwanie

św. Marii Magdaleny

Wspomnienie liturgiczne

wspomnienie św. Marii Magdaleny
22. lipca

Położenie na mapie gminy Rymanów
Mapa konturowa gminy Rymanów, po prawej znajduje się punkt z opisem „Parafiaśw. Marii Magdalenyw Głębokiem”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Parafiaśw. Marii Magdalenyw Głębokiem”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Parafiaśw. Marii Magdalenyw Głębokiem”
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego
Mapa konturowa powiatu krośnieńskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Parafiaśw. Marii Magdalenyw Głębokiem”
Ziemia49°32′53,520″N 21°54′57,878″E/49,548200 21,916077

Parafia św. Marii Magdaleny w Głębokiem − parafia rzymskokatolicka znajdująca się w archidiecezji przemyskiej w dekanacie Rymanów[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Przed 1538 roku w Głębokiem została erygowana parafia. W 1670 roku parafia przestała istnieć. W 1699 roku spalił się pierwszy drewniany kościół. W 1700 roku zbudowano kolejny drewniany kościół.

W 1903 roku dekretem bpa Józefa Sebastiana Pelczara została erygowana ekspozytura. 19 stycznia 1932 roku parafia nieusuwalna. W 1934 roku rozpoczęto budowę nowego kościoła, który w 1936 roku został konsekrowany. 14 września 1944 roku wycofujący się Niemcy zniszczyli kościół.

Po wojnie msze święte odprawiano w drewnianym budynku mieszkalnym. W 1958 roku rozpoczęto gromadzenie materiałów na budowę kościoła, a także zbudowano tymczasową kaplicę. W 1973 roku po wielu latach starań otrzymano pozwolenia na budowę kościoła i w tym też roku zbudowano murowany kościół, według projektu arch. inż. Lesława Safki. 23 września 1973 roku bp Ignacy Tokarczuk poświęcił nowy kościół[2].

Na terenie parafii jest 2080 wiernych (w tym: Głębokie – 730, Sieniawa – 1100, Pastwiska – 180, Rudawka Rymanowska – 36, Puławy – 18, Odrzechowa (ul. Dębowa – 3, ul. Długa 5)[3].

Proboszczowie parafii:
1903–1905. ks. Jan Szczerbiński (ekspozyt)[4][5].
1905–1907. ks. Andrzej Ślisz (ekspozyt)[6][7].
1907–?. ks. Bartłomiej Rzońca (ekspozyt)[8].
ks. Franciszek Strzępek (ekspozyt).
ks. Jan Szurek (ekspozyt)
1923–?. ks. Józef Pienta (administrator)[9][10].
1934–1937. ks. Karol Prokop[11].
1937–1938. ks. Andrzej Witko (administrator excurrendo z Beska)
1938. ks. Michał Sternal (administrator)[12].
1938– ks. Wojciech Grębowski.
ks. Stanisław Nosal (administrator)[13].
1958–1968. ks. Franciszek Płoucha (administrator)[14][15].
1973–2001. ks. prał. Jan Szyndlar[16][17].
2001– nadal ks. Stanisław Gniewek.

Kościoły filialne

[edytuj | edytuj kod]
  • Sieniawa – W 1874 roku miejscowi grekokatolicy zbudowali drewnianą cerkiew. Po wysiedleniu grekokatolików, w latach 1947–1953 w cerkwi urządzono magazyn. W 1953 roku cerkiew została zaadaptowana na kościół filialny. W latach 1971–1973 kościół wyremontowano.

Po wybudowaniu nowego kościoła filialnego, 23 kwietnia 2017 roku abp Adam Szal konsekrował go pw. św. Jana Pawła II[18].

  • Pastwiska – W 1980 roku Bolesław Drybała ofiarował plac pod budowę kościoła i wystąpił o pozwolenie na budowę owczarni. Następnie w oparciu o to pozwolenia rozpoczęto budowę kościoła filialnego[19]. W 1981 roku dobudowano przedsionek i zakrystię.


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Opis dekanatu na stronie archidiecezji
  2. Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 1997. Album (s. 411-412) ISSN 1233-4685
  3. Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 2015 (s. 281) ISSN 1429-6314
  4. Zmiany na stanowiskach i urzędach duchownych w grudniu [online], Kronika Diecezji Przemyskiej 1904(4), z. 1, s. 21 [dostęp 1904-01-01].
  5. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Saecularis et Regularis Dioecesi rit. lat. Premisliensis pro Anno Domini 1905 (s. 217) (łac.) [dostęp 2025-03-15]
  6. Zmiany na stanowiskach i urzędach duchownych w sierpniu [online], Kronika Diecezji Przemyskiej 1905(5), z. 9, s. 269 [dostęp 1905-08-31].
  7. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Saecularis et Regularis Dioecesi rit. lat. Premisliensis pro Anno Domini 1906 (s. 217) (łac.) [dostęp 2025-03-15]
  8. Zmiany na stanowiskach i urzędach duchownych [online], Kronika Diecezji Przemyskiej 1907(7), z. 10, s. 454 [dostęp 1907-11-25].
  9. Zmiany na stanowiskach i urzędach duchownych [online], Kronika Diecezji Przemyskiej 1923(23), z. 3/4, s. 83 [dostęp 1923-03-15].
  10. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Saecularis et Regularis Dioecesi rit. lat. Premisliensis pro Anno Domini 1932 (s. 128) (łac.) [dostęp 2025-03-15]
  11. Schematismus Universi Venerabilis Cleri Saecularis et Regularis Dioecesi rit. lat. Premisliensis pro Anno Domini 1934 (s. 127) (łac.) [dostęp 2025-03-15]
  12. Rocznik Diecezji Przemyskiej ob. łac. 1938 (s. 129) [dostęp 2025-03-15]
  13. Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1952 (s. 96) [dostęp 2025-03-14]
  14. Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1958 (s. 109) [dostęp 2025-03-14]
  15. Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1966 (s. 117) [dostęp 2025-03-14]
  16. Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1979 (s. 171) [dostęp 2025-03-14]
  17. Rocznik Diecezji Przemyskiej na rok 1984 (s. 343) [dostęp 2025-03-14]
  18. Sieniawa: abp Szal konsekrował kościół pw. św. Jana Pawła II [online], www.ekai.pl [dostęp 2017-04-23].
  19. www.pastwiska.pl Kościół


Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]